Tuesday, May 30, 2006

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ…

Αρκετοί από σας εκεί έξω ανήκετε στους ασθενείς που πάσχουν από τον σύνδρομο «Πίτερ Παν» κι αρνείστε κατηγορηματικά να γίνετε καλά. Σαν ομοιοπαθείς κρύβουμε το χαπάκι κάτω απ΄τη γλώσσα ξεκινάμε το ταξίδι για τη Neverland!


Και ξεκινήσαμε λοιπόν. Μπήκαμε στο ιπτάμενο τρένο που μας περίμενε απ’ έξω και φύγαμε για τη Neverland. Εκεί μέσα βλέπεις όποιον θες: Τη Κοκκινοσκουφίτσα να τρώει απ΄το καλάθι που έχει φτιάξει υποτίθεται για τη γιαγιά της, τον Πίτερ Παν να πετάει όλη την ώρα πάνω απ’ τα κεφάλια μας, τον Πινόκιο που ποιος ξέρει τι ψευτιές είπε πάλι και κόντεψε να μας βγάλει ολονών τα μάτια και να μας ξεμαλλιάσει εντελώς, τη Χελώνα στα χέρια του Λαγού γιατί αν την περιμέναμε θα το ξημερώναμε, τη Σταχτοπούτα η οποία πάλι τριγυρνάει μ’ ένα παπούτσι και άλλους. Εμείς καθίσαμε δίπλα απ τον Shrek και τον φίλο του τον Γάιδαρο -φοβεροί τύποι, ειδικά ο δεύτερος!-. Κι ενώ και ρίχναμε πολύ γέλιο με τα αστεία και τους καθιερωμένους τσακωμούς τους, σαν να μας μύρισε κάτι καμένο κι ακούμε ύστερα από λίγο τους Χάνσελ και Γκρέτελ να φωνάζουν έντρομοι πως έπιασε κάπου φωτιά. Τρέχουμε να δούμε και γι’ άλλη μια φορά το Κοριτσάκι με τα σπίρτα την έκανε πάλι τη βλακεία του κι εκτός του ότι έκαψε κάτι κουρτίνες, παραλίγο να λαμπαδιάσει και τη Πεντάμορφη που καθόταν μπροστά του, γι’ αυτό λίγο έλειψε να της φάει απ’ το Τέρας αν δε το συγκρατούσαμε! Ύστερα, λίγο πιο πέρα η μικρή γιαπωνέζα Τσιχίρο που είχε γυρίσει τη προηγούμενη μέρα απ’ το Ταξίδι στη δική της Χώρα των θαυμάτων άρχισε να μαλώνει με την Αλίκη για το ποια χώρα ήταν καλύτερη, με τον μεταφραστή της πρώτης να προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα! Μετά εκεί που περπάταγε μια φίλη μας για να πάει τουαλέτα άκουσε ίσα ίσα ένα αγοράκι να φωνάζει από κάτω της. Κοιτάει απορημένη και ήταν ο Τοσοδούλης του οποίου είχε πατήσει το παλτό του και λίγο ακόμα και θα τον έκανε χαλκομανία τον καημένο! Στη συνέχεια, έχοντας παίξει αρκετή ώρα taboo με τους 7 νάνους νιώσαμε να τραντάζεται όλο το τρένο κι ένας απ’ τους νάνους απ’ το φόβο του σκαρφάλωσε πάνω στη Χιονάτη...Κι όσο πλησίαζε προς το μέρος μας ο θόρυβος, μας λύθηκε η απορία: Όλη αυτή τη φασαρία την προκαλούσαν ο Μολυβένιος Στρατιώτης με τα Τρία γουρουνάκια τα οποία κυνήγαγε για να του δώσουν πίσω το καπέλο του.. Αφήστε σας λέμε, αυτό δεν είναι τρένο, το κλουβί με τους τρελούς είναι! Τέλος πάντων όταν φτάσαμε, δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα γιατί έπρεπε να ξυπνήσουμε την Ωραία Κοιμωμένη αφού δεν ταξίδευε μαζί με τον πρίγκιπα της! Φωνάξαμε τον Μικρό πρίγκιπα μήπως της κάνει αλλά τίποτα, χαμπάρι δεν πήρε και ξαφνικά ο Κακός ο Λύκος απ’ τα νεύρα του , της πετάει ένα κουβά νερό κι εκτός του ότι σηκώθηκε αμέσως του ‘δωσε κι ένα ωραιότατο χαστούκι! «Αυτό για να μάθετε να έχετε τρόπους άλλη φορά» είπε. Για μια στιγμή ο λύκος σκέφτηκε ή να την κάνει μια χαψιά ή να φυσήξει δυνατά και να βγει πετώντας έξω αλλά κρατήθηκε. Μετά βγήκαμε στο σταθμό όπου μας περίμενε ο Μάγος του Οζ που ήρθε κι αυτός διακοπές εδώ. Όσο για τη συνέχεια, δε χρειάζεται να σας πούμε λεπτομέρειες παρά μόνο ότι όλοι γίναμε υποστηρικτές του «Χαβαλεύειν εστί φιλοσοφείν»! Θα σκέφτεστε τώρα έχοντας διαβάσει όλες αυτές τις γραμμές ότι έχω ξεφύγει λίγο ή ότι διαβάζω πολλά παραμύθια.. Απλά επειδή πολύ σοβαροφάνεια έχει πέσει τώρα τελευταία, αυτό που θέλω να πω είναι να μην αφήνουμε το παιδί που κρύβουμε όλοι μέσα μας να πέσει σε λήθαργο! Μη φοβάστε να το ξυπνάτε που και που, γιατί το να καταλάβεις τι σημαίνει και καταφέρεις τελικά να διατηρήσεις μια παιδικότητα -που δεν καταντάει βλακεία βέβαια- όσα χρόνια κι αν περάσουν, είναι απ’ τα σημαντικότερα πράγματα σ’ αυτή τη ζωή. Αλλά τώρα πρέπει να σας αφήσω γιατί η κοπέλα με τα Κόκκινα παπούτσια που χορεύει ασταμάτητα έρχεται καταπάνω μας!


Monday, May 29, 2006

...KAI ΕΡΩΤΩ...

# ΙΟΥ ΙΟΥ ΙΟΥ ΕΠΕΙΓΟΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ! ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΩΜΩΔΙΑ! Βλέπεις βλέπεις ταινίες και ξαφνικά μια μέρα συνειδητοποιείς ότι δεν βγαίνουν πια καλές κωμωδίες. Πότε ήταν η τελευταία φορά που γέλασες πραγματικά; Πότε ήταν η τελευταία φορά που παρατήρησες έξυπνο χιούμορ; Και δεν εννοώ ταινίες τύπου «Scary movie» που σατιρίζουν άλλες αλλά με δική τους πλοκή και χαρακτήρες. Με ρωτάνε μερικές φορές στο video club αν έχω να προτείνω καμιά καινούργια κωμωδία και μου ‘ρχονται ελάχιστες έως καμία στο μυαλό! #
#ΕΚΑΣΤΟΣ ΣΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ. «Καταναλώνουμε το 0,64% της παγκόσμιας παραγωγής καφέ ενώ είμαστε μόλις το 0,15% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή παραπάνω από το τετραπλάσιο απ’ όσο μας αναλογεί!» λέει σχετική έρευνα στο Κ της Καθημερινής. Α γι’ αυτό τόσα νεύρα.. Μήπως πρέπει ν’ ανησυχούμε λίγο;
# ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΙ (με την κακή έννοια) ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ; Ούτε ένα cow parade δε μπορούμε να φιλοξενήσουμε! Δηλαδή συγνώμη τι του ‘φταιξε τώρα του άλλου η la vache qui rires και πάει και την καταστρέφει; Μήπως φώναζε δυνατά «μουου;» ή του ‘φαγε το χορτάρι του; Ερωτήματα που ποτέ δε θ’ απαντηθούν γιατί πολύ απλά απευθύνονται σε κάφρους, που δεν έχουν τι να κάνουν και χαίρονται με μ………ς που ούτε ένα πεντάχρονο δε θα έκανε. Τέχνη στο δρόμο της Αθήνας σου λέει μετά#
# ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΡΩΙ. Ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις παντού τον Αρναούτογλου: σε διαφημίσεις, δύο εκπομπές, βραβεία, τρέιλερ των εκπομπών, φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.. Δεν του ‘χουν πει πως η υπερβολική έκθεση στον ήλιο προκαλεί κάψιμο; Κρίμα γιατί και συμπαθής είναι και ο πιο κατάλληλος σ ‘αυτό που κάνει..#
# ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ! «Θα το μετανιώσουμε αν κλείσουμε το Γκουατανάμο» δήλωσε η Ράις! Μα…Είναι δ….Πόσο…Νομίζω πως ό,τι και να προσπαθήσω να πω θα είναι λίγο...Απλά απορώ: ΠΩΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΟΥΒΑΛΑΝΕ ΤΟΣΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΠΙΑ; #
# HUGO BOSS. Ή αλλιώς Hugo Chavez, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας. Ο «εχθρός» των παραπάνω λευκών ηλιθίων που ο αρχηγός τους τον αποκαλεί φασίστα!. Γιατί; Επειδή προτίμησε ν’ αντιμετωπίσει τις επιθέσεις του πλανητάρχη πουλώντας φθηνό πετρέλαιο σε φτωχούς δήμους της Αμερικής. Κι επειδή θέλει να το εφαρμόσει στην Ευρώπη. Και επειδή έχει φίλους όπως τον Φιντέλ Κάστρο (τον οποίο θεωρεί πατέρα, σύντροφο και δάσκαλο της τέλειας στρατηγικής) και τον Ιρανό Αχμαντινετζάντ. Βενεζουέλα-Αμερική 1-0. Πάμε στοίχημα; #
# ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ.. Όχι μόνο η Μέριλιν αλλά και ο Άντονι Γκαουντί αν ζούσε σήμερα θα ήταν 80 χρονών. Αν δεν είχε βρεθεί κάτω απ’ το τραμ εξαιτίας της αφηρημάδας του. Σ’ αυτόν οφείλει η πανέμορφη Βαρκελώνη κτίρια όπως η Sagrada Familia, Casa Batlo και Casa Mila αλλά και το πολύχρωμο πάρκο Guell, που είναι σαν να ‘χουν βγει από παραμύθι. Έναν απόγονο του δε μπορούμε να βρούμε να μας φτιάξει την πλατεία στην Ομόνοια;! #



Friday, May 12, 2006

ΜΙΛΑΤΕ(ΜΑΣ ΤΙ ΔΙΝΕΙ ΝΑ) ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ

Σήμερα είπα να μεταμορφωθώ σ’ εκείνο το στρουμφάκι που γκρίνιαζε όλη την ώρα, το θυμάστε; Και στην προκειμένη περίπτωση για ‘κείνη την γεμάτη μαγεία συσκευή που λέγεται ραδιόφωνο την οποία μερικοί μερικοί προσπαθούν να την κάνουν βαρετή και μίζερη. Αυτοί είναι δύο ειδών. Ας αρχίσω με τους πρώτους, τους «σεξουλιάρηδες». Μου τη δίνουν λοιπόν εκείνοι οι τύποι και τύπισσες –αν και τώρα που το σκέφτομαι κυρίως άντρες είναι- που αν ήταν μουσική συλλογή θα ήταν η Agent Provocateur και αν ή αν περιοδικό θα ήταν ‘ένα απ’ αυτά τα παλιά Άρλεκιν. Τους πετυχαίνεις τις βραδινές ώρες και σου μιλάνε σαν να είναι σε γραμμή 090 κάνοντας επίτηδες τη φωνή τους βραχνή και χαμηλόφωνη και λένε για τα ολόγιομα φεγγάρια και τις ακρογιαλιές! Και δε μιλάω για σταθμούς τύπου love radio, που πες ότι είναι φυσιολογικό, αλλά για κάποιους που σου φαίνονται αρκετά κουλ για να ‘χουν τέτοιους παραγωγούς! Μετά μου τι δίνουν οι «τυπικοί». Δηλαδή όποτε είναι να μιλήσουν βγαίνουν και λένε τα στάνταρ πράγματα κάθε φορά: 1)τ’ όνομα τους, 2) τ’ όνομα και τη συχνότητα του σταθμού, 3) το χορηγό της εκπομπής και 4) τις προσκλήσεις για πάρτυ, θέατρα κτλ. Και μετά διαφημίσεις. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα περιττό. Και δεν είναι ότι το κάνουν μια φορά , κάθε μέρα η ίδια καραμέλα! ΕΛΕΟΣ! Μήπως ρε παιδιά τις μαγνητοφωνείτε και απλά πατάτε ένα play; «Ε μη τους ακούς άμα σ’ ενοχλούν» θα πει κάποιος άλλος. Εντάξει ρε παιδί μου τυχαίνει στις ώρες τους να θες ν’ ακούσεις ραδιόφωνο και το συγκεκριμένο σταθμό. Και δεν είπα ότι μ’ αρέσει η λογοδιάρροια απλά υποτίθεται ότι είσαι η παρέα κάποιων εκείνες τις ώρες και σίγουρα δε θέλουν να σ’ ακούν να συστήνεσαι δέκα φορές μέσα σε 2 ώρες ούτε να επαναλαμβάνεις συνέχεια «Bacardi στα ποτήρια»! Χαλάτε την παρέα..