EΓΚΑΙΝΙΑΑΑΑΑ

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ,

Ο LO-LOΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΗΚΕ

ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ WORDPRESS!

H ΟΔΟΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ:

www.loli9.wordpress.com

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΚΑΙ

ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΣΑΣ.

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ...

ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ:-)

Η ΓΙΟΥΠΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΚΑΠΟΙΟΣ ΩΡΑΙΟΣ ΝΤΕΛΑΛΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ

ΤΗ ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΑ ΤΟΥ

ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΔΕΙ ΠΩΣ

18 ΙΟΥΛΙΟΥ

ΟΙ JAMES ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙR ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ

ΓΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ :-D

ΓΙΟΥΟΥΠΙΙ!

• (Ε τώρα άμα δε γίνει μην έρθεις εδώ βρίζοντας! Στο ραδιόφωνο τ' άκουσα και είπαν πως η πηγή τους είναι έγκυρη..)
• 
  

ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ;

Χμμμ...είδα πριν λίγο το link στο ποστ της nosy, το ακολούθησα, βρέθηκα σ' ένα άλλο blog όπου κάποιος έχει αφήσει το συγκεκριμένο σχόλιο. Έχω τόσα νεύρα που δεν υπήρχε περίπτωση να μη σου δείξω όλο το κείμενο..κοίτα τι γράφει το άτομο..

• Ανώνυμο said..
  

xaxaxaxa!!! exete oloi sas poli gelio. Analonete kathimerina xrono apo ti zoi sas, na diavazete mia treli pou to pio pithano einai na grapsei to epomeno post apo tin pteriga psioxopathon. Meta pate kai grafete tis dikes sas aidies, anti na vgeite ekso na gnorisete kanan anthropo, na piasete kana gomeno ktl. Kai to xeirotero einai oti pistevete oti eiste kai filoi metaksi sas, kanontas drakrivrexta comments o enas ston allon. Eiste gia klamata & gia lipisi oloi sas. Anthropoi xoris endiaferonta, xoris social life, perimenontas pathitika mprosta apo ena pc to comment/post kapoiou allou. Looooooosssssssseeeeeeeeeeeerrrrrrssssssssssssssssssssssssss

Τι λες ρε φιλαράκο; Και τώρα πως νιώθεις μ' αυτό το πανέμορφο ΑΝΩΝΥΜΟ-πού θάρρος-για επωνυμίες- κατεβατό σου; Αλλά γι' αυτό υπάρχει ισορροπία στη φύση. Πρέπει να υπάρχουν κι οι κομπλεξικοί μ@λ@κες σ' αυτή τη ζωή...

H KIKH-ΘΕΤΙΚΗ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗ DURACELL THΣ...

ΦΦΦ..μα..που είναι; Αυτές τις μέρες οι οποίες για κάποιο λόγο τρέχουν με ταχύτητα φωτός λες και δε θα προλάβουν, μια σκέψη έχει μπει στο κεφάλι και δε λέει με τίποτα να βγει ...Χθες στο λεωφορείο ειδικά δε μ' αφηνε σε ησυχία. Θα στην πω μήπως και ησυχάσω λίγο. Όχι μη φοβάσαι δε σκέφτομαι να δολοφονήσω κανέναν! Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να παρατήσω τη σχολή μου. Νιώθω ότι δεν υπάρχει νόημα σ' όλο αυτό και πως ο κόσμος γύρω μου προχωράει κι εγώ μένω στάσιμη να τους κοιτάω που ΕΙΝΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ανήκουν κάπου τέλος πάντων. Εγώ μ' αυτή την καταραμένη σχολή δε νιώθω τίποτα. Μπορεί ν' άρχισε να μ' αρέσει σταδιακά γιατί μπήκα κατά τύχη αλλά βλέπω ότι παίρνω το δελφίνι, πάω και βλέπω τους φίλους μου, περνάω μια βόλτα σ' ένα κτίριο κοντά στη θάλασσα, δεν υπάρχει και πολύ επαφή με τα μαθήματα, χρωστάω ακόμα τα ίδια εργαστήρια, δε μου προσφέρει τίποτα. Μπαίνω στο αμφιθέατρο και είναι σαν πηγαίνω σε μάθημα κινέζικων. Κάθομαι δυο μέρες κι επιστρέφω εδώ σ' έναν άλλο κόσμο, σ' έναν άλλο πολιτισμό. "Τα 'θελες και τα 'παθες" θα μου πεις. Η πολλή σκέψη δεν κάνει καλό, όπως λέει κι ένας φίλος από τον κύκλο των χαμένων φωτογράφων που είμαστε, κι ίσως να χει δίκιο. Όμως τι να κάνω! Βέβαια το να τα παρατήσω και να φύγω γι΄άλλα κι ίσως γι' άλλα μέρη, έχει και συνέπειες εννοείται.Δοκιμασίες κι εμπόδια. Αλλά χαίρω πολύ άμα όλα ήταν εύκολα..Ε οι γονείς μου θα 'χουν παρηγοριά τον πανεπιστήμονα αδερφό μου και δε θα σκέφτονται το μικρό μαύρο ανήσυχο πρόβατο.Δε ξέρω, είναι αυτή η περίοδος που είμαι κάπως περίεργα. Σχέσεις ανούσιες, αρρώστιες -όχι και τόοσο σοβαρές αλλα ενοχλητικές-, εκνευρισμοί, τόσα που θέλω να κάνω και δε βρίσκονται οι κατάλληλοι άνθρωποι, είναι όλα εδώ μαζί ενωμένα δυνατά. Μα που σκατά πήγε αυτή η μπαταρία; Εδώ την είχα...

• ΥΓ:Όπου να 'ναι θα βάλω τις παλιές τις φόρμες μου, θα πάρω τα πινέλα και τα χρώματα, εφημερίδες στο πάτωμα, μουσική στο ράδιο, θα φωνάξω και τους μπογιατζήδες και τα ρα τα τα ταν ΜΠΟΥΡΛΟΤΟΟ Θ' ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΕΙ!
• ΥΓ2: Είδα και τις φωτογραφίες από την έκθεση και συγκινήθηκα ρε γαμώτο! Επιστρέφω με υλικο προσεχώς...

Νative greek football manager, shows his linguistic skills...

Κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε...

ΥΓ: Όπως καταλαβαίνεις κράτησα επίτηδες τον κανονικό τίτλο!Τρελάθηκα όταν το βρήκε ο αδερφός μου.. Θυμήθηκα όταν το είχαμε δει στη TV τόοοτε και ζήσαμε ξανά αυτές τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου...!

ΤΙ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ...(πςς)

ΕΕΙ! ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ BLOGOΠΑΙΧΝΙΔΟ? Στο τέλος θα προκαλέσω και κάποιους απο σας και ξερετε μετα...ντόμινο...

(Με αφορμή την τ έ λ ε ι α παράσταση που είδα πριν κάποιες ώρες, "Τα μυστικά της αποτυχίας μου")

• EINAI ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΠΑΣΤΙΚΟ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΩΡΩΜΕΝΗ /ΟΣ ΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΘΕΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ Μ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΚΟΥΝΑΣ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ Μ' ΑΛΛΟΥΣ 1..2..1...χμ...(αυτό όσον αφορά το πρήξιμο που σου ρίξει με το ραδιοφωνο και την εκπομπη) ΑΜΑ ΔΕ ΞΕΚΟΥΝΗΘΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ;


• Όταν περιμένεις, τότε είναι που απογοητεύεσαι.
• Να αγαπάμε τους φίλους μας όχι γι αυτό που είναι αλλά παρά το γεγονός ότι είναι αυτό που είναι!


• Με ΟΛΟΥΣ και με ΟΛΑ πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και να μην αλλάζεις για κανέναν και για τίποτα. Δεν είμαστε κλωνοποιημένοι. Ας το συνειδητοποιήσουν κάποιοι επιτελους.
• Στο παιχνίδι του ρίσκου υπάρχουν μόνο κερδισμένοι.
• Ο ανταγωνισμός μπορεί ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ να σου κλείσει δωμάτιο στο τρελάδικο.


• Η μεγαλύτερη δύναμη είναι αυτή της συνήθειας.
• ΟΧΙ ΧΛΙΑΡΟ ΤΟ ΝΕΡΟ ΡΕΕΕ ΑΛΛΑ ΚΑΥΤΟ ΠΑΝΤΑΑΑΑΑ..


• Η χειρότερη μέρα είναι αυτή που δε γελάσαμε.


• "Τις σκέψεις δεν τις εξουσιάζει πάντα κανείς"- Έντα Γκάμπλερ(Ίψεν).


• Οι γονείς μπορούν να σου μεταφέρουν ηλίθιες φοβίες όπως π.χ " Που πας τώρα μόνη σου" "Τόσοι αλήτες κυκλοφορούν εκεί έξω"...
• Ο spider man και οι X-MEN είναι οι καλύτεροι marvel ήρωες!


• Κάποιες φορές το να είσαι στον κόσμο σου δεν είναι κακό, αρκεί να περνάς καλά.
• 
  
• Μην αφήνεις ποτέ γι' αύριο κάτι που μπορεί να γίνει τώρα γιατί δεν πρόκειται να γίνει ποτε ή θα γίνει πολύ αργά τέλος πάντων.
• Η ζωή είναι σαν τη θάλασσα. Κι επίσης όπως λέει κι ο αγαπημένος μου αδερφός: "Σημασία δεν έχει η διάρκεια κτλ αλλά τι soundtrack θα της βάλεις."


• 3 αυτο....σε βοηθάνε πολύ γενικώς: ΑΥΤΟγνωσία, ΑΥΤΟκριτική, ΑΥΤΟσαρκασμός.


• Αν σταματάς να κυνηγάς τα όνειρα σου, μένεις πίσω και τα βλέπεις να μετατρέπονται σε εφιάλτες αλλά δεν μπορείς να ξυπνήσεις..


• Το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή!


• Κάθε μας μέρα να είναι διαφορετική (χωρίς απαραίτητα να κάνουμε κάτι το φοβερό αλλά να δίνουμε σημασια στις ΣΤΙΓΜΕΕΕΣ όσο κλισε κι αν ακούγεται) γιατί η ρουτίνα σε φθείρει χωρίς να το καταλάβεις και τότε...καληνύχτα και καλή τύχη...


• Είναι δεδομένο πλέον ότι όποιος έχει ωραία φωνή δεν είναι ωραίος αλλά έχει αυτό το "κάτι"!
• 
  
• Όταν γνωρίζεις κάποιον που σ' άρεσε πάρα πολύ , όταν σου κάνει δηλαδή το "κλικ" την επόμενη μέρα δεν θυμάσαι τα χαρακτηριστικά του αλλά το συναίσθημα που ένιωσες.
• 
  
• Οι γκέυ πωλητές είναι οι καλύτεροι πωλητές!


• Όταν δεν είναι η μέρα για να βγεις και τελικά το κάνεις με το ζόρι τις πιο πολλές φορές είναι καταστροφικό..


• ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΚΑΤΑ ΝΑ ΧΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΛΥΠΑΣΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΙΑ..

ΠΡΟΚΑΛΩ ΝΑ ΠΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΤΟΥΣ: zaratustra , dilated , nosy, tf, yellow kid, trelogiatro, 8an(otan erthei apo london!)

ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!

1..2..ΑΚΟΥΓΟΜΑΙ;

Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ON LINE ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΒΙΤΤΕR... SWEET SYMPHONY ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΤΟΜΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙ ΑΘΛΗΤΙΚΑ. ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΣ ΔΗΛΩΣΕΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΔΩ. ΑΜΟΙΒΕΣ ΚΑΛΕΣ*.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

*καλά λέμε και καμια βλακεία να γεμίζει το κείμενο!

IQ ΡΑΔΙΚΙΟΥ ΠΟΥ ΛΕΝΕ

Ναι γεια σας..νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΟΝ εκεί; Έχω να κάνω μια καταγγελία...Μερικοί γιατροί σας είναι πραγματικά ΗΛΙΘΙΟΙ. Σε τέτοιο βαθμό που απορώ ΠΩΣ το αντέχουν.

Φαντάσου τώρα μια ομάδα με άσπρες ρόμπες απέναντι σου, να σε ρωτάνε ένα συγκεκριμένο πράγμα, εσύ να τους απαντάς κι εκείνοι να συνεχίζουν να στο πετάνε σαν να μιλάς στον τοίχο ή στου κουφού την πόρτα. "Όχι άνθρωπε μου δεν έχει γίνει". Λες και τους αποκάλυψες το μυστικό που θ' αλλάξει την ανθρωπότητα. Να νιώθεις τέτοια ντροπή και τόσο θυμό ταυτόχρονα που να είσαι έτοιμη να τους πεις αυτό που θέλουν ν' ακούσουν- που είναι τόσο αυτονόητο αλλά εσύ είσαι εξωγήινη- και να ησυχάσεις από τη ΜΑΛΑΚΙΑ που πλανάται γύρω σου και πολλαπλασιάζεται x4.

LOVE IS IN THE AIR...

Όχι δε ξέρω τι γίνεται με το "ΣΙ ΝΤΙΑΜΟΝΤ" κι ούτε μ' ενδιαφέρει! Μα έλεος πια εδώ το κουτι εκεί το κουτί που είναι το κουτί...τς τς..αυτές οι ελληνικες ειδήσεις το τόσο το κάνουν ΤΟΟΟΣΟ! Παράθυρα και μπαλκονόπορτες παντού με ξερόλες..Τελος πάντων γι άλλο σε φώναξα εδώ..

Αυτό το διάστημα ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΚΟΥΩ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ! Δε ξέρω ρε η περίοδος φταίει, η άνοιξη που μπήκε κι ο ήλιος λάμπει και τα πουλάκια κελαηδούν, βαρεθήκανε όλοι ταυτόχρονα...τι να σου πω κι εγώ..άσε που κι εγώ στα όρια είμαι για να αποδεσμευτώ και να βγω στον κόσμο των singles.. Λες να με επηρεάσανε;Μα σου λέω μου χει κάνει εντύπωση! Εκτός από το στενό φιλικό κύκλο το κακό-ανάλογα βέβαια γιατί για άλλους μπορεί να είναι και καλό- έχει εξαπλωθεί και στα πέριξ. Έιδα άτομα που είχαμε να τα πούμε καιρό και μετά από δύο λεπτά συζήτησης "Ασε χώρισα". Ή θα βλέπω πρησμένους απ' το κλάμα ή πρησμένες κοιλιές λόγω προσπάθειας αύξησης του πληθυσμού! Απο 'δω και πέρα όποιον ξαναδώ η πρωτή ερώτηση μου θα είναι αν χώρισε κι αν περιμένουν διάδοχο. Και μετά όλα τ' άλλα σοβαρα θέματα. χαχα....

Χθες ξενύχτησα πολύ μετά από κάτι μεεερες λόγω ύπουλης αρρώστιας που με κολλήσανε εχθροί για να με σαμποτάρουν, και μου κάνανε κάτι αμυγδαλές που φαίνονταν ακόμα κι όταν μίλαγα κι ο κόσμος έφευγε μακριά γιατί νόμιζε ότι ένα έλιεν ζει μέσα μου. Κανονική μετάλλαξη όχι αστεία! Και ΣΗΜΕΡΑ ξύπνησα πιο νωρίς απ' ότι "έπρεπε"- τα πρέπει του χανγκόβερ είναι αυτά!- και ΠΗΡΑ Μ Ι Α ΧΑΡΑ ΜΑ Μ Ι Α ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ! Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΞΑΝΑΞΕΚΙΝΗΣΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΒΔΟΜΑΔΕΣ (βλ.αμέσως προηγούμενο ποστ) ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕ ΜΕ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ! σνιφ.. σνιφ..τι συγκίνηση κι αυτή...

Για προχθές ήθελα να πω όμως αλλά προταιρεότητα είχε το παραπάνω όπως καταλαβαίνεις.. συνεχίζω το πρόγραμμα με θέατρο. Το κύμα μας ξέβρασε στο Νεό κόσμο στη κάτω κάτω σκηνή του θεάτρου εκεί που λένε "ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ". Ένα μέρος της δηλαδή γιατί το δεύτερο θα πρέπει να περιμένουμε για του χρόνου. Τι ωραία και παράξενα παραμυθένια παράσταση! Μετά το συνεχίζεται και την υπόκλιση αφήνει πολλά χαμόγελα κι αυτό είναι το καλύτερο της υπόθεσης. Έχω τρέλή αδυναμία στο Βασίλη Μαυρογεωργίου ο οποίος το έγραψε μαζί με τη Μαρία Φιλίνη (μ' έκανε και συμπάθησα τις κατσαρίδες με το περσινό του έργο!), παίζει και το σκηνοθέτησε με πολύ έξυπνο μινιμαλιστικό τρόπο. Αλλιώς θα ήταν υπερφορτωμένο και κουραστικό λόγω των πάρα πολλω εικόνων και σκηνικών του έργου. Είχα πολύ καλό προαίσθημα το οποίο βέβαια επιβαιβεώθηκε μετά το τέλος του έργου. Καλά για την υπόλοιπη ομάδα δε το συζητώ.. Κώστας Γάκης-που έχει γράψει και τη μαγική μουσική-, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Μάκης Παπαδημητρίου, εκφραστικότατοι, τρομεροί παραμυθάδες, πολύ καλή χημεία μεταξύ τους...τρέξε να πας ν' αφήσεις τη φαντασία σου να οργιάσει και πάνω απ' όλα να περάσεις καλα:-))

Εσύ τι νέα; Χώρισες ή περιμένεις διάδοχο;!

ΜΕΡΕΣ ΡΑΔΙΟ-ΦΟΝΩΝ

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ! Αυτό είπα γουρλώνοντας τα μάτια όταν έμαθα το συγκεκριμένο γεγονός. Δεν είναι δυνατόν να εκμεταλεύεσαι την αγάπη των παραγωγών σου για το ραδιοφωνο με τέτοιο τρόπο. Ναι το ξέρω ότι δεν πολυκαταλαβαίνεις γι' αυτό θα σου τα πω αναλυτικά . Κάτσε να πάρω μια βαθιά ανάσα να φύγει λίγο η σύγχυση...
Πριν λίγο μου είπε κάποια που δουλεύει στη ραδιοφωνική βιομηχανία-η οποία λείπει κάποιες βδομάδες τώρα απ' την εκπομπή κι έχει αντικατασταθεί- τον πραγματικό λόγο που την είχαν στον πάγκο τόσο καιρό ο προπονητή-σταθμός. Γιατί εμείς οι ακροατές άλλα ξέραμε. Έγινε χαμός γιατί δε δέχθηκε να μιλάει με τις ώρες για τους χορηγούς της εκπομπής. ΡΕ ΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ;; Γι αυτό το λόγο υπάρχει το ραδιόφωνο; Για να ακούμε ένα τέταρτο τους καλούς τους χορηγούκους που δίνουν λεφτά στην αγαπημένη μας εκπομπη κι άλλη μισή ώρα τις διαφημίσεις τους; Και να πω ότι εντάξει είναι καμια καινούργια στο χώρο και τέτοια άντε πάει στο διάολο υπάρχει ένα πολύ μικρό ελαφρυντικό αλλά να 'σαι τόσα χρόνια και να σου συμπεριφέρονται έτσι; Μου φαίνεται αδιανόητο. Έτσι και ξανακούσω κανένα σταθμάρχη που την έχει δει αφεντικό να παραπονιέται για τις ακροαματικότητες θα του κολλήσω τη μούρη του την οθόνη να δει τι γίνεται στο ίντερνετ και γιατί ο κόσμος στρέφεται σιγά σιγά εκεί. Δείτε τον moody μια χαρά τα πάει χωρις να έχει ανάγκη κανέναν. Δεν είναι τίποτα αθώο και ρομαντικό όσο τα χουμε στο κεφάλι μας δυστυχώς. Οι σταθμοί πλέον μοιάζουν με τα συνοικιακά μαγαζάκια που κλείνουν γιατί τους τρώνε την πελατεία τα πολυκαταστήματα.Ξαφνικά βλέπεις όλο και πιο συχνά να καταστρέφονται και με μεγάλη άνεση ν' αγοράζονται από άλλους με πιο πολλά λεφτά που ξέρουν υποτίθεται πως να διαχειριστούν τα πάντα. Όλοι περιστρέφονται πια γύρω απο μια ομάδα ηλίθιων με γυαλιστερά κουστούμια που ονομάζονται ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ και μόλις τους βλέπουν ξεροσταλιάζουν με τις κόρες των ματιών τους να σχηματίζονται σε ευρώ._

σα μια ξένη φορτική...

Το Σάββατο δεν είχαμε μόνο τη γνωστή Ανάσταση αλλά κι εκείνη ενός αγαπημένου φίλου. Mετά από την ατελείωτη συζήτηση μας στο βράχο της Ακρόπολης, εκείνη την ημέρα που θύμιζε εντελώς καλοκαίρι, ένα πράγμα μου 'ρχεται στο μυαλό...

Κι αν δε μπορείς να κάνεις

τη ζωή σου
όπως τη θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς:
Μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια
του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις

πιαίνοντας την,

γυρίζοντας συχνά κι

εκθέτοντας την

στων σχέσεων και
των συναναστροφών
την καθημερινή ανοησία,
ώσπου να γίνει σα μια
ξένη φορτική.

(Καβάφης)

ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ

BLOGOΜΑΦΙΟΖΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΕΝΑ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ ΠΑΣΧΑ,

ΜΙΑ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ..

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΥΓΟΠΟΛΕΜΟ!

{Ε ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΤΕ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΝΩΡΙΣ ΠΕΦΤΕΙ ΦΕΤΟΣ Η ΓΙΟΡΤΗ, ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΤΑ ΧΑΣΕΤΕ;-) }

La vie en rose

Tη Μarion Cotillard ανέκαθεν την πήγαινα αλλά μετα απ αυτή την ταινία τη λάτρεψα! Α-γνώριστη, Α-πίστευτη, Α-...

ΥΓ: Τι κλάμα ήταν αυτό Παναγία μου..

για ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Σςς...μυστικό...

Koίτα, στη συγκεκριμένη

περίπτωση το συμβόλαιο μου

δε μου επιτρέπει να σου πω ούτε

ποιος μου έδωσε να δημοσιεύσω

αυτό το κείμενο,

ούτε γιατί,

ούτε για ποιον γράφτηκε.

Απλά να στο δώσω να το δεις.

Δε μπορούσα να πω

όχι γιατί

υπάρχουν κι άνθρωποι

εκεί έξω

που γίνονται κομμάτια...

Όση μαγεια μου εδωσες
τοση απεχθεια νιωθω
για την αναισθησια σου
για την υπεροψια στο βλεμμα σου

αλλα το μισος δε μου στερεί το δικαίωμα να σε θελω ακομα
να νιωσω το βαρος του σωματος σου
να δαγκωσω το κατω χειλος σου
με δυναμη
να σε πονεσω οπως με πόνεσες κ συ
για διασκεδαση....

μετα απο τοσο καιρο..
ποιος το περιμενε τοσο δυσκολο;
μου εσφιξες την καρδια με το ενα σου χερι
με ολη σου τη δυναμη
και την συνεθλιψες
προσπαθω ματαια να ξανανιωσω οτιδηποτε
και συ γελας ειρωνικα..ναρκισιστικα
για διασκεδαση....

μου το παιζεις φιλος
ο καλυτερος του κοσμου
επειδη στα ματια μου βλεπεις την ανησυχια.
τη συγχυση που προσπαθω να σου κρυψω
πισω απ'τις κοφτες κ ξερες λεξεις
την εκνευριστική αδυναμια μου να σε κοιταξω στα ματια
γιατι θα με καταλαβεις..

αν ηξερα πως δεν θα σε ξανανιωσω
δεν θα σ'αφηνα εκεινο το βραδυ
να χαθεις στον αποπνικτικο κοσμο
κ γω να μεινω με τις αυταπατες
να μη σκεφτομαι απ'τον ερωτα
να εχει σταματησει ο χρονος
να φαντασιωνομαι ασκοπα το μετα
να περπατω σ'ενα αορατο ουρανιο τοξο που δεν καταλήγει πουθενά
κ συ να μ'αφηνεις εκει
για διασκεδαση....

απο το πυροτεχνημα στο σκοταδι
απο το τραγουδι στη σιωπη
απο τον ερωτα στην απαθεια
κ μετα αργα αργα στη θλιψη
-εκει με πηγες.
κ ο ερωτας μου ματαιος
για διασκεδαση....

κ φοραω κοκκινο κραγιον
κ τακουνια ψηλα-για να σταθω στο υψος μου
κ με αερα προχωρω...προχωρω
μπροστα υποτιθεται
μα εσυ δεν φευγεις απο το πισω μερος του μυαλου

κ γυρναω στο σπιτι τα βραδια μονη
το προτιμω
απ'το να μη σ'εχω
το ποτο εισαι εσυ
κ σ'αφηνω να κυλας μεσα μου για να νιωσω καλυτερα
-η μαλλον για να σταματησω να νιωθω,
για να νιωσω κενη-βαρεθηκα να νιωθω.
κ μετα μπαινεις στα ονειρα μου
κ με λες πριγκηπισσα
η δικια σου πριγκηπισσα

κρυβομαι απ'ολους
τους φιλους
τους εραστες
τον ηλιο
το καταφέρνω ακόμα κ στον καθρέπτη

εχεις μια νεραιδα
ολοδικια σου.
δε την βλεπεις,
αυτη ομως σε φανταζεται δικο της
απλωνει το χερι της να σε αγγιξει
κ επειτα το μαζευει βιαστικα
γιατι της προκαλεις πονο,μονο πονο
μονο απογευματα βροχερα..θλιμμενα
γιατί μπήκες κ βγήκες απ'την καρδιά της σαν ξένος-μεσα σε μια νυχτα-
κ ετσι πεταει για αλλου
να δωσει αλλου την ακριβη χρυσοσκονη της...

για διασκεδαση....
για τη δικη της διασκεδαση...

O ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΗΓΟΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

~ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ~

"Take all my love take them all/

No love that you may true love call/

You are breath my flesh my bone/

My love my death I'm on my my own"

(Πλανήτης: θέατρο Χώρα)

(Γαλαξίας: Κυψέλη, Αμοργού 20)

• ΥΓ: Ε επειδή σε βλέπω ότι θες περισσότερα πέρνα αύριο από το περιοδικό. Κι άμα ενδιαφέρεσαι να φτιάξουμε φαν κλαμπ για μια ιδιοφυία που λέγεται ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΗΓΟΣ έλα να μου πεις...

"ΘΑ ΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΑΝΟΙΞΗ..."

Τα 'μαθες; Ήρθε η Άνοιξη! Η μαμά μου έχει γεμίσει όλο το σπίτι με λουλούδια για να την υποδεχτεί και μένα με βρήκε στο κρεβατι με αντιβιώσεις, σιρόπια και πακέτα χαρντόμάντιλα γύρω γύρω:-(... Τέλος πάντων, τι να κάνεις σημασία έχει ότι έχουμε θέματα. Ξέρεις τώρα, όλα αυτά τα σοβαρά που αναλύουμε εδώ μέσα κάθε φορά..Απέκτησα επιτέλους το καινούργιο cd των Juliette and the Licks κι έχω τρελαθεί! Μα άκουγα τόσο καιρό, τους συναντούσα συνέχεια στα περιοδικά και μου 'χε κάνει εντύπωση "Τι διάολο τόσο καλοί είναι πια;" ελεγα και να που τελικα είναι τόσο καλοί λοιπόν. Εσάς τυχεράκηδες Θεσσαλονικείς δε ξέρω πόσο σας ζηλεύω που τους είδατε στη συναυλία εκεί πάνω!Η απίστευτα κουλ Juliette lewis πρέπει να 'χει τρομερή ενέργεια στη σκηνή απ' ότι μου λένε αλλά και απ ότι βλέπω απ' τις φωτογραφίες, θα μπω σε λίγο και σε κανένα you tube.Μπράβο της πάντως. Θα μπορούσε να τριγυρίζει στο χωριό του Ηollywood αλλά προτίμησε τα live και τις ηλεκτρικές κιθάρες. Μου 'χει μείνει το φοβερό εξώφυλλο στο SOUL, δε ξέρω αν το χεις δει, στο τεύχος 10.

Άκουγα το cd όταν διάβαζα όλα τα υπέροχα για το παιδί που σκοτώθηκε στα καφριλίκια που κάνουν οι χούλιγκανς των ομάδων και θυμωνα ακόμα πιο πολύ. Η φωνή της lewis μ' όλη αυτή τη φόρτιση που ηλέκτριζε την ατμόσφαιρα ήταν η κατάλληλη εκείνη την ώρα. Μπορείς να μου πεις σε παρακαλώ πως σκέφτονται αυτοί ο άνθρωποι που ταξιδεύουν από δω κι απο κει και πλακώνονται; Φταίνε οι ομάδες θα μου πεις, που συνεχίζουν και τους δίνουν εισιτήρια και αυτοί που είναι ακόμα πιο ψηλά που απλά βλεπουν την αρένα και αφήνουν τους μονομάχους να ψυχαγωγούν το κοινό. Δεν το συνεχίζω γιατί αναρρώνω και δεν κάνει να φορτίζομαι πολύ! ΑΛΛΑ ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. Τώρα μου 'ρθε στο μυαλό ένα σύνθημα που είχα δει στο δρόμο κι έλεγε ΔΡΑΣΕ 'Η ΣΚΑΣΕ.

Έχω να κάνω πάντως μια δήλωση τάρα που είπαμε για ταξίδια: Ο Μαμαλάκης να το ξέρεις. Κάνει την καλύτερη δουλειά! Τον πετυχαίνω σ' ένα ζάπινγκ χθες, καθισμένο σε μια βάρκα σε μια λίμνη της Ταυλάνδης να χαμογελάει και να μου λέει για τα φαγητά της χώρας και πως περνάει εκεί. Πληρώνεται για να ταξιδεύει και να τρώει! Και πήγαινε εσύ τώρα 8 ώρες σ' ένα γραφείο, μπροστά απ το υπολογιστή, να σε πρήζουν όλη μέρα και να τρως κατεψυγμένα!

Για να σοβαρευτούμε όμως τώρα..αυτές τις μέρες αποβλακώθηκα πραγματικά λόγω του αφιερώματος που έκανα για το περιοδικό (bitter sweet symphony εδω δεξία στον τοίχο. Πεντακόσες φορές στο χω πει!) "Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων στο θέατρο". Έχει αληθινά στοιχεία μέσα, στατιστικά, μαρτυρίες κτλ, τις παραστάσεις που ανέβηκαν φέτος κι είχαν αυτό το θέμα καικαι μια μίνι σύνέντευξη με την Κόρα Καρβούνη, τη μόνη που συμμετείχε γιατί σε κάποιους άλλους που απευθυνθήκαμε ας το καλύτερα... ΦΡΙΚΑΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ. ΠΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΙ ΩΡΑΙΟΙ. Τι να κάνεις; Πως ν' αντιδράσεις όταν διαβάζεις κάτι σαν κι αυτό;... "65 άτομα συνελήφθησαν στη Γαλλία. Mε την κατηγορία πως κακοποιούσαν σεξουαλικά παιδιά από έξι μηνών μέχρι 14 χρόνων, είτε τα δικα τους είτε άλλων,από τον Ιανουάριο του 1999 μέχρι το Φεβρουάριο του 2002. Με αντάλλαγμα μικρά χρηματικά ποσά ή πακέτα τσιγάρων." Κι αυτό είναι είναι ένα μικρό δείγμα απ' όσα έχουν συμβει. Δε σου λέω περισσότερα, σφίξε το στομάχι σου, μπες να το διαβάσεις και σε περιμένω να ρθεις μου πεις...

ΥΓ:Α σ' αρέσουν αυτά που έβαλα στον τοίχο εκεί δεξιά; Θα τον έβαφα κι όλο άλλο χρώμα αλλά τελικά δε μ' άρεσε.

ΖΗΤΩΩΩ!

Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΦΩΝΑΞΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ.

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ "ΠΕΝΤΕ ΤΕΤΑΡΤΑ" ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΛΙΜΑΝΟ.

ΑΝΤΕ ΑΝΤΕ ΝΤΥΣΟΥ ΣΤΟΛΙΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΜΕ!

ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ 12 ευρώ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΝ ΜΕΣΑ.

ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΗΚΑΜΕ; ΩΡΑΙΑ..

AYTA EINAI!

(σ' ένα στενό στο Κολωνάκι!)

ΗΡΘΕ Η ΚΙΚΗ ΚΟΜΟΤΗΝΗ!

(στο τηλέφωνο)
Γ-Έλα ούρια ερχόμαστε σπίτι σου!
Κ-Άμα σας κολλήσω μη φωνάζετε μετά
Γ-(στον Α.) Ρε μ.............α κολλάει η ωτίτιδα και η αμυγδαλύτιδα;
Α- Τι λες μωρέ μ...........α κι εσύ!
Γ-Α τότε ετοίμασου, ερχόμαστε!

(στην εξώπορτα)
ΝΡΙΙΙΙΙΝΝ..
Κ-Ποιος είναι;
Γ+Α- ΕΜΕΙΕΙΣ! ΑΝΟΙΞΕΕΕ!
Κ-Το σύνθημα;
Α-ΜΑΥΡΗ ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΑ
Κ-Παναγία μου! Κάτσε να σας ανόιξω μην πει τίποτα άλλο αυτός..φτου φτου

(μέσα στο σπίτι)
Γ-Σου 'φερα επιτέλους τις φωτογραφίες που είχες βγάλει στην Κομοτηνή! Άνοιξε το λαπιτόπι να τις δεις!

Κ- Α τέλεια θα τις βάλω στο blog!


Kι έτσι ήρθαν μετά από κάααατι μηηηνες στα χέρια μου οι φωτογραφίες που ήταν ένα από τα λίγα καλά από εκείνο το καταραμένο Σ/Κ-Οδύσσεια σε Θεσσαλονικη και Κομοτηνή. Ο φάκελος λέγεται "hrthe η kiki" και κάποιες απ' αυτές κατέληξαν εδώ...(ε τι; τις άσχημες θα σου 'δειχνα; Αφού σε προσέχω ρε!)

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ._

"Αμάν αμάν..." ένα τζαμί..

Πάμε πλατεία;

Πλατεία 1

Πλατεία 2.

Όχι δεν είναι διαφήμιση της vodafone! Απλά ξεσηκώσαμε λίγα περιστέρια για τις ανάγκες της φωτογράφησης!

Κυλήσαμε εμείς στον ΤΕΤΖΕΡΗ και βρήκαμε.. τα πιο ωραία σουτζουκάκια..
και ένα από τα πιο ωραία διακοσμημένα φαγάδικα.

στο δρόμο για τον καρβουνιάρη..

"Έλα να βγαλουμε μια φωτογραφια να πετάω τα φύλλα ψηλα!" Τουλάχιστον μισή ώρα καθόμασταν εκεί να πετάω σαν τη loli τα φύλλα στον αέρα για να την πετύχουμε!

Δεν έχει εισιτήρια;

Στο δρόμο για τα ΚΤΕΛ..

τελευταία νύχτα στο Βορρά

(ή αλλιώς για όσους έχουν δει την "Πηγή της ζωής", το Δέντρο της ζωής!)

ΓΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ!

Μιας κι έπεσα στο κρεβάτι του πόνου που λένε ,το ριξα στα περιοδικά. Διάβαζα το ΒΗΜΜΑDONNA (ε ναι καλά τα ΣΙΝΕΜΑ,SOUL κτλ αλλά είμαστε και κοπέλες μην το ξεχνάς!) το οποίο θεωρώ από τα πιο στυλάτα και κουλ γυναικεία περιοδικά κι έπεσα πάνω σε κάτι ατάκες που μ' άρεσαν πολύ. Ε ναι το 'χω αυτό με τις ατάκες. Όταν δω μία και μ' αρέσει τη γράφω σε post it ξέρεις, αυτά τα πολύχρωμα χαρτάκια αλλά τώρα που έίσαι δω θα τα πω σ' εσένα...

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ(συγγραφέας): "Όπως και στην ίδια την καθημερινότητα, δεν τα ξέρουμε όλα εξαρχής, τι έχει η ζωή μπροστά μας. Σε κάθε στροφή μάς περιμένει μια έκπληξη και μια ανατροπή. Αρκεί να προχωρούμε κάπως, να βάδίζουμε δηλαδή. Αν δε φας τη ζωή με το κουτάλι σε τρώει αυτή με τα μαχαιροπίρουνα"



ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΓΟΥΤΗΣ(ηθοποιός): "Πας ύστερα στην τηλεόραση και βλέπεις ότι όλοι και όλα πουλιούνται στο ίδιο μαγαζάκι και με πανομοιότυπο τρόπο. Όλοι θα πρέπει να περάσουμε από τις ίδιες εκπομπές, να πούμε τις ίδιες κοινοτυποίες κτλ, ανεξαρτήτως του τι κάνει ο καθένας. Και οι Αμερικάνοι πουλάνε σταρ, αλλά το κάνουν με διαφορετικό τρόπο. Δεν βάζουν στο ίδιο τσουβάλι τον Σταλόνε, τον Τζόνι Ντεπ και τον Ντάνιελ Ντέι Λιουις"


ΚΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ...
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ: "Αισθάνομαι ότι έχω χημεία με τον κόσμο! Δεν μπορείς να είσαι βουλευτής αν δεν έχεις ερωτική σχέση με τους πολίτες. Εμένα στείλτε με οπουδήποτε, δεν κουράζομαι ποτε"

"Stay on the scene like a sex machine..." (Eleos!)

FRIENDS AND THE CITY

Κάτε να χαμηλώσω λίγο τη μουσική γιατί Τom Waits είναι αυτός και δε ξερω, μπορεί να μη σ' αρέσει..Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να γυρνας σπίτι και να νιώθεις ότι δεν ήθελες να τελειώσει αυτή η εξοδος. Να χαίρεσαι που έχεις φίλους με τους οποίους θα πεις τα πάντα κι εκείνοι θα σ' ακούσουν αλλά και που θα κάνετε τον απίστευτο χαβαλέ, θα πετάτε κάτω τα κρασιά και τα μαξιλαρια, ξεκινώντας από κάτι τραπεζάκια στον πεζόδρομο και φτάνοντας σ' εκείνο το τεράστιο τραπέζι με scrumble, σκάκι, εφημερίδες, έναν πελώριο πεντάμορφο καθρέφτη από πίσω και το φωτιστικό από κανονικές δίπλες, εκεί στην Κολωκοτρώνη. Κάτι σαν group therapy. Κι εντάξει ναι ναι μη φωνάζετε.. να χαίρεσαι κι επίσης που ήπιες τζάμπα επειδή ξέρεις τη μπαργούμαν! Να συνεχίσω τώρα; Ωραία. Όχι δεν πήγαμε στην παρέλαση σήμερα αλλά ρεμπελιάσαμε εκεί γύρω όλη μέρα και πίστεψε ήταν καλύτερα απ' το να βλέπω πασαρέλα..ουπς συγνώμη παρέλαση από μίνι φούστες-ζώνες να κουνάνε τα χέρια πάνω κάτω και βαριεστημένα άσπρα πουκάμισα που κοιμούνται όρθια!

Όχι δε θ' αρχίσω τα μελό "ευχαριστώ που είστε φίλοι μου" και τέτοια απλά ήθελα να το πω και σε σας εκεί έξω που αντέχετε ακόμα να έρχεστε μέχρι εδώ στον πολυχώρο γιάφκα μου και να τα λέμε. Οι συγκεκριμένοι μπορεί να μην είναι η κανονική παρέα μου αλλα είναι κολώνιες που κρατάνε χρόνια τώρα και λίγο οικογενειακή κατάσταση! Ξέρεις τώρα, το φανταράκι αδερφάκι ,η καλλιτέχνης κουνιάδα (μη μ' ακούσει η Μέρσα θα με σκοτώσει!), το σεξυ μπόι της φωτογραφίας(προσοχή κορίτσια κυκλοφορεί ελεύθερος και είναι και Ταύρος..) και την ούρια διαννοούμενη (μην τη νευριάσετε όμως γιατί τη βάψατε κακομοίρηδες!) που έκανε κωλοτούμπες όταν είδε το όνομα του blogόσπιτου της στο video wall:-) Δε ξέρω, πάντα μ' άρεσε να κάνω παρέα με μεγαλύτερους,-όπως είστε κι εσείς οι περισσότεροι blogoχωριανοί μου-και τα πηγαινουμε μια χαρά. Είναι κάπως περίεργα με την καλή έννοια γιατί έχουν ζήσει κι έχουν δει πιο πολλά από σένα, αλλά εννοείται ότι όταν φτάσει σε σημείο που η συμβουλή γίνεται κύρηγμα και σ' αντιμετωπίζει ο άλλος ώς τη "μικρή" τότε η συνεπεια δεν είναι παρά μόνο νεύρα! Ε καλά τώρα κι εσύ δε λέω ότι δεν περνάω και δεν επικοινωνούμε με τους συνομήλικους φίλους μου ίσα ίσα, αλλά κατάλαβες νομίζω τι εννοώ. Τέλος πάντων, θα μου πεις τώρα εσύ "και τι το 'κανες ολόκληρο θέμα μια έξοδο;". Γιατί άμα ζεις ωραίες στιγμές πρέπει να διαλαλείς παντού! Γιατί αν το σκεφτείς, οι σχέσεις θα 'ρθουν και μπορεί να φύγουν και κάποιοι, όπως μια φίλη και πρόσφατα ένας άλλος, δεν το καταλαβαίνουν και καταλήγουν να τους παρατάνε όλοι και να στέκονται μόνοι μες στη μέση του δρόμου να ψάχνονται. Ίσως και να 'ναι εντελώς δικός μου τρόπος σκεψης, ότι δηλαδη έχω τους φίλους αρκετά ψηλά (το κινητο μου χτυπάει με το τραγούδι των FRIENDS άλλωστε!)πράγμα που δε σημαίνει ότι δε δίνω σημασία στις σχέσεις εννοείται, απλά είναι πολύ εφιαλτικο σενάριο να μην έχεις ανθρώπους γύρω σου όταν έρχονται τα σύννεφα ή όταν βγαίνει το ουράνιο τόξο..

Γιατί ρε οι καλοί φίλοι πρέπει να γίνονται όχι μόνο post αλλά ολόκληρο blog!

ΟΥΤΕ Ο ΠΙΝΟΚΙΟ ΝΑ ΗΣΟΥΝ!

Εκεί που βολτάραμε στη Φωκίωνος ξαφνικά άρχισε να μυρίζει θάλασσα και τσουπ! πέφτω πάνω σ' αυτό..
το (μόνο που δε σπαρταρούσε σου λέω) αξιοθέατο μιας ψαροταβέρνας!

ΜΙΑ (ΦΩΤΟ)ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ..

Ελάτε ελάτε να σας πω! Έχω συγκινηθεί πάρα πολύ αυτή τη στιγμη που σας μιλάω γιατί αυτό το βιντεάκι είναι η συμμετοχή μου στην έκθεση φωτογραφίας ,που σας είχα πει πριν κάποιο καιρό (ήρθε κανείς ρε η μπα? χαχα..).Αφού η nosy(http://curiosity-killed.blogspot.com) και o φίλος της ο χάκερ prince (http://prince.blogspace.gr) το φτιάξανε στο you tube ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΩ! ΝOSY έχεις βαρεθεί να σου λέω ευχαριστώ αλλά στο ξαναλέω άλλη μία φορα. Αντε αντε δείτε το και περιμένω τα κουτσομπολιά σας ε...
YΓ: Υπήρξε ένα πρόβλημα με τα links,όποτε τα έβαζα εξαφανιζόταν το βίντεο! Γι' αυτό έβαλα ολοκληρες τις διευθύνσεις

ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

1..2..1...2..ΦΦ...ΤΕΣΤ..

Ε ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ..

ΣΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΩ ΚΙ ΕΠΙΣΗΜΑ

ΠΛΕΟΝ ΠΩΣ ΜΙΑ ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΧΤΕΙ ΚΑΠΟΥ

ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ ,ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΗ

ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΟΥΣ ΒLOGGERS ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΥΣ

ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΥΣ ΘΝΗΤΟΥΣ.

ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΤΗΝ ΟΔΟ: www.bitter.gr

ΔΕΙΞΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ

ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.

EYXAΡΙΣΤΩ.

ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΑΣ.

Η ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ

Ένα απ' τα καλά του να σπουδάζεις -λέμε τώρα- στις Σπέτσες είναι αυτό..
Αλλά το χειρότερο είναι αυτο κολλημένο στην πόρτα του τουριστικού γραφείου λίγη ώρα πριν φύγεις..

"ΛΟΓΩ ΔΥΣΜΕΝΩΝ

ΣΥΝΘΗΚΩΝ

ΔΕ ΘΑ

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ

ΚΑΝΕΝΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ

ΠΡΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ"

Το ξέρω ότι θα γελάσεις μ' αυτό που θα σου πω αλλά σου λέω έχει αποδειχθει στατιστικά. Όποτε δεν ξυπνάω με την εκπομπή της Σημίτη θα πάει σκατά η μέρα! Θες πιο αναλυτικά; Κάτσε να στα πω και να επισημάνω ότι από την Τρίτη μέχρι αύριο την έχει αντικαταστήσει η Παπιδάκη λόγω κάποιων υποχρεώσεων..

ΤΡΙΤΗ:

Φεύγω το πρωί για Σπέτσες με σκοπό να πάω στο εργαστήριο και να γυρίσω τ' απόγευμα (μ' ένα παράξενα κακό προαίσθημα). Αντί για 2 το δελφίνι έκανε 3 ώρες γιατί όπως με πληροφόρησαν μόνο των 8 κάνει δύο. Συνέπεια; Χάνω το εργαστήριο, παίρνω απουσία κι όταν πήγα να κάνω ένα άλλο μάθημα μαθαίνω ότι έχει γίνει πιο νωρις. Παίρνω τα παιδιά τηλεφωνο και μέχρι τις 4 έχουν εργαστήριο και θεωρία που εγώ δεν παρακολουθώ. Ωραία, λέω ας φύγω πιο νωρίς. Πάω βγάζω εισιτήριο κι εν τω μεταξύ είχε αρχίσει ξαφνικά και φύσαγε και να εμφανίζονται "προβατάκια" στη θάλασσα. Έρχεται η ώρα της αναχώρησης πουθενά το ιπτάμενο, το οποίο συνήθως έρχεται πιο νωρίς και πάντα φεύγει στην ώρα του και μένω σταδιακά μόνη μου στο λιμάνι να βλέπω τον κόσμο να φεύγει με θαλλάσια ταξι. Απορώ σε κάποια φάση αφού έχουν περάσει 10' και πάω στο τουριστικό γραφείο να ρωτήσω τι γίνεται. "Α βγάλανε απαγορευτικό και δε θα φύγει τίποτα ούτε σήμερα ούτε αύριο" μου λέει η κοπέλα και γουρλώνω τα μάτια έτοιμη λποθυμήσω απ' τα νεύρα. Τυχερή στην ατυχία μου, μου προτείνει να πάω μαζί τους οδικώς Αθήνα με ταξί, (δηλαδή απέναντι στο Πόρτο Χέλι με θαλλάσιο και από κει με κανονικό) και μου πετάει το τούβλο στο κεφάλι: 40 ευρώ ο καθένας.Τι να κάνω κι εγώ, δέχομαι και πάω να βγάλω λεφτά αφου είχα 20 και κάτι ψιλά,οπότε πηγαίνω με την κάρτα μου στην Πειραιώς αφού δεν έχει Αγροτική το νησί και με το που τη βάζω και γράφω το pin ξαφνικά τη ρουφάει μέσα! Πηγαίνω και τους λέω και με μια απάθεια μου απαντάνε "Λυπούμαστε δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιατι δεν ανήκει στην εταιρία μας" και άσε που δε με πιστέυανε ότι ΔΕΝ έκανα λάθος το pin και πως το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να την ακυρώσουν! Τέλος πάντων, συννενοούμαι με τη μαμά μου να μου φέρει τα λεφτά όταν φτάσουμε ,το κινητό κλείνει από μπαταρία και τριγυρίζω τρεις ώρες σαν τη τρελή με το mp3 player στ' αυτιά και παρέα athens voice(απ έξω το μαθα αυτό το τεύχος!) και τέτοια. Μη στα πολυλογώ, φτάσαμε Αθήνα μετά από μία πολύ ωραία διαδρομή τελικά παρ όλο που δεν ξέραμε κανείς κανέναν, γελάσαμε πάρα πολύ με τις ιστορίες του ταξιντζη ο οποίος ήταν μες στην υπερένταση, άυπνος με 5 τουλάχιστον εσπρέσσο κι άσε που μάθαμε όλα τα κουτσομπολιά των Σπετσών!

ΤΕΤΑΡΤΗ

Ξύπνημα με φωνές και νεύρα. Απίστευτη ασυννενοησία με το μπαμπά μου που γκάριζε με την τσίμπλα στο μάτι, νευριάζω κι εγώ και γίνεται χαμός πριν καλά καλά πλύνω τη μούρη μου και πιει καφέ. Τα λεφτά για μια σημαντική δουλειά που θα πήγαινα τ απόγευμα δεν δόθηκαν ύστερα από κάποιες καθυστερήσεις που τις συνηθίζει από εμέλεια και μου σπάει τα νέυρα. Μετά πρέπει να πάω σ' ένα θέατρο για το αφιέρωμα που θα κάνουμε στο περιοδικόαλλά δε μπορεί κανείς να 'ρθει μαζί μου κι αποφασίζω να πάω μονη μου. Τι ήταν να το μάθει η μαμά κι ο αδερφός..χαμός! "Και που θα πας μόνη σου στα Εξάρχεια" "Θα βγω μετά με τους άλλους και θα γυρίσουμε παρέα " να τους λέω τίποτα εκείνοι..Λέμε να τραβήξω εκείνα τα λεφτά από την τράπεζα και να πάω σ' εκείνη τη δουλειά που σου 'πα πριν. Η κάρτα έχει πιο λίγα τελικά και δεν πάω πουθενα. Κατέληξα στο Μπρίκι αλλά αυτό είναι ένα άλλο θεμα..

ΠΕΜΠΤΗ

Το ξυπνητήρι χτύπησε όπως έμαθα αλλά για κάποιο λόγο δεν τ' ακούω ποτέ και ξυπνάω λίγα λεπτά πριν την ώρα των γαλλικών, δεν διάβασα τίποτα κι έξω ρίχνει καρέκλες. Φτάνω κολυμπώντας με 20' καθυστέρηση αφού, ευτυχώς ο Αιμίλιος δεν παρεξηγεί ποτέ και με το που τελειώνουμε πάω στο video club γιατί μου χανε κρατήσει prison brake. Ναι καλά, τα καθυστέρησαν και φεύγω χωρίς τα dvd. Ύστερα, παίρνω την απόφαση να μην πάω φωτογραφία αλλά στο περιβόητο θέατρο. Κάνουμε συνομωσία με την Κίτσα να πούμε στη μαμά ότι θα πάμε μαζί (ευτυχώς που η μαμά μου δε διαβάζει το blog!) και ρίχνω βουτιά για το θέατρο Εξαρχείων. Ζήτημα να είμασταν 20 άτομα μέσα, η παράσταση τέλεια άλλά για τ' αφιέρωμα δεν πήρα και πολύ καλά νέα.

ΟΥΦ...! Τέλος. Αρκετά σ' έπρηξα. Σ' αφήνω, πάω να κοιμηθώ με αγωνία για την τελευταία μέρα αυτης της ήλίθιας βδομάδας..

"ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ..."

Μπουρλοτιέριδες και μπουρλοτιέρισσες..
Ζητώ πραγματικά και ταπεινά συγνώμη αλλά έχω χάσει τα λόγια μου, φωνή δε βγαίνει. Νιώθω σαν εκείνη τη σοπράνο από το "Όνειρο του σκύλου" που της κλέψανε τη φωνή και τη βάλανε σ' ένα μπαλόνι. Μέρες τώρα, από την Παρασκευή δηλαδή που την είδα, προσπαθώ να πω κάτι, να εκφράσω με λέξεις τα συναισθήματα(ναι ναι κλισέ αλλα ταιριάζει εδώ) γι' αυτή την ταινία αλλά μάταια..Μου αρκεί αυτή η σιωπή που υπήρξε μες στην αίθουσα μόλις έπεσαν οι τίτλοι τέλους. Που σχεδόν όλοι έμειναν στις θέσεις να τους χαζεύουν. Το συζητάγαμε και με την ομοιοπαθή Μικέλα αλλά...χίλιες σιωπές..χαζεύαμε τα δέντρα..

Γι' αυτό δανείζομαι τη λαλιά του Ηλία Φραγκούλη όπως ακριβώς τα είπε στο SOUL:

" Χωρίς αστεία το Fountain (Πηγή της ζωής) με ταρακούνησε εσωτερικά. Είναι μια ταινία για την αγάπη, το θάνατο και το πόσο αιώνια ,μπορούν να πορεύονται μαζί αυτά τα δύο. Κι αυτό το κείμενο(σ.σ. για τα παρασκήνια της γκαντεμιάς που έφαγε μέχρι να ολοκληρωθεί) ήταν μια διόλου έντιμη δικαολογία ,μπροστά σε μια ταινία που μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, ώστε να μην της αξίζουν οι λέξεις. Κάποτε θα αναρρωτηθούμε ξανα..."

Impossible Is Nothing - Messi

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟ TIBI-ΧΩΡΙ!

ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΑ ΚΑΦΕ;

-Ωω ΚΑΛΗΜΕΡΑΑ! Έλα κάτσε όπου να 'ναι...καφέ θες? Έχει εκεί στην κουζίνα γαλλικό.. Μη φοβάσαι δε θα πέσει το ταβάνι να μς πλακώσει,απλά φτιάχνουν από πάνω ένα δωμάτιο και μου χουν σπάσει τα νεύρα!

Ρε να σου πω τι σκεφτόμουν πριν που ξύπνησα κι είδα τη λίστα με τις ταινίες; Ό,τι παθαίνω κάθε φορά που πρέπει να βάλω ένα συγκεκριμένο αριθμό ταινιών κτλ: πάντα ξενερώνω που δεν έβαλα και κάποιες άλλες, όπως ας πούμε εδώ δε μπήκε το o OLDBOY, τo SNATCH, τα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑΣ, το ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ, κάτι από ΑΛΜΟΔΟΒΑΡ..αλλά τι να κάνεις..δεν είμαι ζαβολιάρα σαν τον 8an, έβαλα μόνο ένα bonus hidden track! χαχα:)

-Πόσο τέλεια να σου κάνουν εκπλήξεις όπως ένα μπουκέτο μεγάαλες κίτρινες μαργαριτες (κάπως αλλιώς λέγονται βασικάαλλά μοιάζουν με μαραρίτες τέλος πάντων!)...

- Ξενέρωσα πάρα πολύ με την παράσταση του Εξώστη στο Αμόρε "Αγριοι. Ο άντρας με τα θλιμμένα μάτια". Πρώτον για τους ηθοποιούς (Αργύρης Ξάφης, Θάνος Σαμαράς, Σωτήρης Πατσίκας, Εύη Σαουλίδου, Βασίλης Καράμπουλας) δεύτερον για το χώρο που δεν φημίζεται για κακές παραστάσεις και τρίτον για τον σκηνοθέτη (Έκτορας Λυγίζος).Θα μπορούσαν να κάνουν πολύ πιο ωραία πράγματα κι απλά δε βρήκα-όπως κι αρκετοί άλλοι θεατές- κάποιο νόημα στην όλη υπόθεση..

-Ναι πήγα τελικά συναυλία PINK MARTINI ..Πότε πήγαμε, πότε φύγαμε δεν το καταλάβαμε! Αυτοί ήταν πολύ καλοι ρε παιδί μου, μιλήσανε κι ελληνικά και χαρήκαμε-κλασσικά- αλλά δεν πλήρωσα 45 ευρώ για να πάω να τους δω να παίζουν μια ώρα και άλλη μισή επειδή τους φωνάζαμε. ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ! Ε Λ Ε Ο Σ. Ασε που ήταν σαν να πήγαμε μπουζούκια. Ο χώρος είναι εκεί που τραγουδάει ο Τερζής κι η Παπαρίζου, εμείς όρθιοι, τα γκαρσόνια γύρω γύρω και τα τραπέζια γεμάτα ξηροκάρπια και μπουκάλια ουίσκυ! Πραγματικά πίστευες ότι σε λίγο θα βγαινε το μπαλέτο και τα κλαρίνα. Μόνο εδώ γίνονται αυτά!

-Τελείωσε η έκθεση φωτογραφίας μας και φύγανε κάτι δάκρυα αυθόρμυτα εντελώς.. Σχεδόν δύο βδομάδες συνέχεια εκεί, συνηθίσαμε! Βασικά δεν περίμενα να πάει τόσο καλά αλλά θα σου μιλήσω και για μένα προσωπικά. Δε μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα για πολλές αντιδράσεις του κόσμου για τη δική μου συμμετοχή, μια οπτικοακουστική εγκατάσταση μέσα σε σκηνή! Εκτός απ' αυτά που γράφανε στο βιβλίο εντυπώσεων, κυρίως τα προφορικά ήταν τα πιο ωραία.

Να βλέπεις τον άλλον βουρκωμένο να σου σφίγγει το χέρι και να σου λέει πόσο τον άγγιξε το έργο σου..

να σε παροτρύνουν να μη σταματήσεις ποτέ αυτό που κάνεις..

πως αποτελείς έμπνευση..

κάποιοι άλλοι να το παρακολουθύν περισσότερο από μία φορά..

να μπαίνουν μέσα από ζευγάρια μέχρι ολόκληρες παρέες..

να σου διηγούνται ιστορίες από τη ζωή τους σαν είσαι δικός τους άνθρωπος..

να σου λένε ότι έχουν ζήσει μια παρόμοια ιστορία..

το γέλιο που ρίχναμε με μερικούς που καθόντουσαν στο πουφ και δε μπορούσαν να σηκωθούν...

ή άλλοι που δεν ήξεραν αν πρέπει να μπουν και κοιτάζανε περίεργα το όλο θέαμα..

Αλλά το κορυφαίο ήταν μια κυρία, η οποία είχε έρθει 4 φορές, μου ζήτησε να της το γραψω οπωσδήποτε σε cd και για ευχαριστώ μου έδωσε ένα βραχιόλι που έφτιαξε η ίδια!

Δηλαδή...στο λέω και..ανατριχιάζω! Κι όλα αυτά με την πρώτη σου φορά σε έκθεση! Ξέρεις, νιώθεις ότι όλη αυτή η κούραση και το άγχος που τράβηξες άξιζαν τόοοσο μα τόοοσο πολύ..

Θέλω πάρα πολύ να πω ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣΑ (ΞΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ)

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ..NOSYPARKER EYXAΡΙΣΤΩΩ!

Άντε και του χρόνου! (τέτοιος λόγος..ούτε Όσκαρ να 'παιρνα!)

ΠΑΙΖΟΥΜΕ;

Ο yellow kid και ο dilated μου χτύπησαν την πόρτα του πολυχώρου-γιάφκας μου και ανακοίνωσαν το καινούργιο blogoπαιχνίδι. "Γράψε μια λίστα με τις 10 αγαπημένες σου ταινίες" και ο πρωτος με ρώτησε επίσης "Αμα θέλεις και 10 που θα 'θελες να υπάρχουν(μαζί με τους σκηνοθέτες)". Η δευτερη θέλει λίγη σκέψη ακόμα οπότε προσεχώς (μη φωνάζεις δεν αργεί!)..

Ιδού η πρώτη λίστα.

Τα ρα τα τα ταν...

1.

2.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ

(απλά δεν μπόρεσα να βρω το πόστερ πουθενα στο ιντερνετ!)

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

*bonus hidden track.

Και ρωτάω "cap pas tu cap?" δίνοντας το κουτάκι με το καρουζέλ στους εξής μπλογκοχωριανούς:

zarathustra,, ladychill, enteka, nosyparker, 8an, candyblue,o kairos ,urfuslaag

Η ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ΣΤΟΠ. ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΟΠ. ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ! ΣΤΟΠ. ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΟΠ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΟΠ.

ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...

Νιώθω λίγο περίεργα όταν βλέπω αφίσες σαν κι αυτή με τέτοιες απορίες..

ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ με τα παραμυθενια playboliλοσχέδια του b.! Μπορούν με τη μία να μου φτιάξουν τη διάθεση και να γελάω σαν τη χαζή μόνη μου μες στο δρόμο...:-)))

Στεναχωριέμαι όταν μετακομίζουν άρων άρων οι πλανόδιοι λόγω της αστυνομίας. Κι εδώ βλέπεις κάποιους από τους 20 που ανηφόριζαν τρέχοντας την Ερμού εκείνη την ώρα!

Προβληματίστηκα λίγο με το τι θέλει να πει ο street- ποιητής μ' αυτό το ωραίο..

ΥΓ: yellow kid επιστρέφω αύριο με απάντηση στο παιχνίδι..
ΥΓ2: Όπως επίσης, με ανταπόκριση από τη συναυλία PINK MARTINI και αποκαλυπτήρια από την έκθεση..