ΜΙΛΑΤΕ(ΜΑΣ ΤΙ ΔΙΝΕΙ ΝΑ) ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ

Σήμερα είπα να μεταμορφωθώ σ’ εκείνο το στρουμφάκι που γκρίνιαζε όλη την ώρα, το θυμάστε; Και στην προκειμένη περίπτωση για ‘κείνη την γεμάτη μαγεία συσκευή που λέγεται ραδιόφωνο την οποία μερικοί μερικοί προσπαθούν να την κάνουν βαρετή και μίζερη. Αυτοί είναι δύο ειδών. Ας αρχίσω με τους πρώτους, τους «σεξουλιάρηδες». Μου τη δίνουν λοιπόν εκείνοι οι τύποι και τύπισσες –αν και τώρα που το σκέφτομαι κυρίως άντρες είναι- που αν ήταν μουσική συλλογή θα ήταν η Agent Provocateur και αν ή αν περιοδικό θα ήταν ‘ένα απ’ αυτά τα παλιά Άρλεκιν. Τους πετυχαίνεις τις βραδινές ώρες και σου μιλάνε σαν να είναι σε γραμμή 090 κάνοντας επίτηδες τη φωνή τους βραχνή και χαμηλόφωνη και λένε για τα ολόγιομα φεγγάρια και τις ακρογιαλιές! Και δε μιλάω για σταθμούς τύπου love radio, που πες ότι είναι φυσιολογικό, αλλά για κάποιους που σου φαίνονται αρκετά κουλ για να ‘χουν τέτοιους παραγωγούς! Μετά μου τι δίνουν οι «τυπικοί». Δηλαδή όποτε είναι να μιλήσουν βγαίνουν και λένε τα στάνταρ πράγματα κάθε φορά: 1)τ’ όνομα τους, 2) τ’ όνομα και τη συχνότητα του σταθμού, 3) το χορηγό της εκπομπής και 4) τις προσκλήσεις για πάρτυ, θέατρα κτλ. Και μετά διαφημίσεις. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα περιττό. Και δεν είναι ότι το κάνουν μια φορά , κάθε μέρα η ίδια καραμέλα! ΕΛΕΟΣ! Μήπως ρε παιδιά τις μαγνητοφωνείτε και απλά πατάτε ένα play; «Ε μη τους ακούς άμα σ’ ενοχλούν» θα πει κάποιος άλλος. Εντάξει ρε παιδί μου τυχαίνει στις ώρες τους να θες ν’ ακούσεις ραδιόφωνο και το συγκεκριμένο σταθμό. Και δεν είπα ότι μ’ αρέσει η λογοδιάρροια απλά υποτίθεται ότι είσαι η παρέα κάποιων εκείνες τις ώρες και σίγουρα δε θέλουν να σ’ ακούν να συστήνεσαι δέκα φορές μέσα σε 2 ώρες ούτε να επαναλαμβάνεις συνέχεια «Bacardi στα ποτήρια»! Χαλάτε την παρέα..