ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ

Κάτσε να χαμηλώσω λίγο το "over the hill" απο monikarides που τ' ακούω τέρμα όλη μέρα...Θυμάσαι τότε που ήσουν τόσο δα ανθρωπάκι, πως έλεγες το φαγητό; Ναι, "ΜΑΜ" καλά θυμάσαι. Τώρα ήρθε η ώρα να το δεις και στο θέατρο αφού εκεί εκεί στο Νότο, στον Εξώστη του Αμόρε λοιπόν, ζωντανεύουν το πανέξυπνο έργο του Σάκη Σερέφα. Τι γινεται τώρα εδω..Πρόκειται για μια ευφυέστατη αλληγορία του φαγητού με τη ζωή και μ επιδόρπιο διάφορα δεδομένα που έχουν αποδειχθεί μ έρευνες και στατιστικές. Δηλαδή για να καταλάβεις έχουμε το Ζόζεφ, έναν μοναχικό 12χρονο μαθητη και τον οδηγό του σχολικού του λεωφορείου, τον οποίο αποκαλεί "Μεγαλο" (όχι αυτόν της Κάρι απαίδευτη!) όπου τους συνδέει μια ιδιαίτερη σχέση, είναι οι καλύτεροι φίλοι και ο Μεγάλος είναι σαν πατέρας του κατά κάποιον τρόπο. Ο δεύτερος λοιπόν, για κάθε πρόβλημα του Ζόζεφ έχει σαν λύση ένα ταπεράκι με διαφορετικό φαγητό κάθε φορά. Έτσι ο μικρός τελειώντας και το Λύκειο βουτάει στο μεγάλο καζάνι της ζωής ως σκουμπρί,ελεύθερος, κι όχι σαν λύκος σε αγέλη(<<Φόβος και τρόμος στο κεφάλι τους Ζόζεφ, αυτό θα πει αγέλη. Να σαπίζει το μυαλό σου. Να κάνεις τα ίδια με όλους.>>) Ο Σωκράτης Πατσίκας (ναι ναι ο καινούργιος single και πρωην λουφαδόρος με παραλλαγή) ως Ζόζεφ ήταν απόλυτα φυσικός κι επαιξε πολύ σωστά με το σώμα του ώστε ν αποδόσει την κάθε ηλικία του πρωταγωνιστή. Η ερμηνεία του του σεφ/οδηγού Βασίλη Καράμπουλα ήταν όπως έπρεπε, χαμηλών τόνων και μ' αρκετή ,αυτό που λέμε, εσωτερικότητα και τέλος ο μεγάλος Ζόζεφ/αφηγητης Δημήτρης Πιατάς ήταν απλά μοναδικός κι απίστευτα συγκινητικός. Α μην ξεχάσω! Κάνει κι ένα πέρασμα κι η Άννα Καλαιτζίδου( ένα απ τα next best things του Αμόρε) χορεύοντας πάνω σε ρόλερ! Και για να σου τελειώσω, η σκηνοθεσία της Ελένης Μποζα θα μπορούσε να ήταν καλύτερη γιατί το κείμενο σου δίνει τη δυνατότητα να το μαγειρέψεις αναδεικνύοντας περισσότερα συστατικά του. Πάντως μην ξεχνάς: Τις αναμνήσει, τους φόβους,τους έρωτες, τις αμφιβολίες...τη ζωή ανοίγουμε το στόμα και κάνουμε ένα τεράστιο ΜΑΜ! Αντε τρέξε να τα δεις και καλή όρεξη!