Αν και μου τι σπάει λίγο που θα θυμίσω τη γνωστή πρωταγωνίστρια-αρθρογράφο του σεξομανούς σήριαλ αλλά τελος πάντων! Για ελάτε τώρα λιγο να σας πω..αντε μαζευτείτε γρήγορα γιατί έχουμε και δουλειές... Λοιπόν, βρέθηκα πριν καμιά βδομάδα σε μια γυναικοπαρέα-συμμορία-θίασο, ναι όλα αυτά μαζί,και ως γνωστόν δεν ήταν δυνατόν να μην γίνει συζήτηση για ΑΝΤΡΕΣ. Εγω είχα το ρόλο περισσότερο ακροάτριας παρά ομιλήτριας εφ' όσον έτυχε να είμαι και η μικρότερη εκεί μέσα, να ξέρω μόνο την Ι., είπα "καλύτερα να μασάς". Κι αφού λοιπόν η Η. είπε την ιστορία της που απ' ότι κατάλαβα-γιατί είμαι και διακριτικός άνθρωπος όταν δεν τον ξέρω τον άλλον καλά- από κάποια που είπε και το τηλεφωνο που έσκασε αργότερα, με τον τύπο της απέναντι γραμμής υπήρχε μια σχέση κι αυτή τελείωσε, εκείνος τη βασανίζει καιρό κι εκείνη δε μπορεί να ξεκολλήσει, διότι ως γνωστόν όλες κολλάμε με τους πιο τελειωμένους. Και τότε έρχεται η συμβουλή από την Ι. -γυρίζοντας παράλληλα και σε μένα για να μαθαίνω!-:"Οι άντρες θέλουν κλάσιμο, να τους φτύνεις ρε παιδί μου. Μη ξαναρίξεις τα μούτρα σου να τον ξαναπάρεις τηλέφωνο και να ξανασχοληθείς. Τότε είναι που θα κολλήσει εκείνος." Διότι όπως διάβασα και κάπου, οι άντρες είναι σαν τα γραμματόσημα, όσο τους φτύνεις τόσο αυτοί κολλάνε. Γυναικείες "σοφίες" δηλαδή που δεν έχουν ούτε ηλικία ούτε εποχή. Όσα χρόνια κι αν περάσουν αυτά θα λέμε. Οι πιο δυναμικές δηλαδή ,οι λιγότερο εύθραυστες. Ωραίαια. Τι γίνεται όμως όταν μπαίνεις στο λεωφορείο κι ακούς δύο αγόρια από πίσω σου να λένε:
-Ρε μ........ θέλω πολύ να της στείλω, μια αναπάντητη τουλάχιστον αλλά λέω όχι γιατί έχουμε κι έναν εγωισμό. Άσε που έτσι θα κολλήσει πιο πολύ
-Ναι ρε κι εγώ το ίδιο! Να σου πω και το άλλο; Ρε φίλε γουστάρω να μου το κάνει κι η άλλη αυτό γιατί μ' έχει στη τσίτα.
(γέλια)
Δηλαδή συγνώμη τώρα τι γίνεται; Φτύνουμε ο ένας τον άλλον για να γουστάρουμε; σκέφτηκα κι ήμουν στο τσακ να μπω στη συζήτηση.
Όταν μετά το είπα στην Τσου μετά από μια μικρή παύση λόγω του μικρού σοκ αναφώνησε πως ένα μεγάλο τοίχος αμφιβολίας γκρεμιστηκε αυτή τη στιγμή και μείναμε με ένα ηλίθιο απορημένο ύφος! Όταν ξαναδω την Ι. θα της το πω μήπως βάλει κανένα φως στο τούνελ. Ε όσο να ναι μάλλον κάποιος μεγαλύτερος και ηθοποιός που υποτίθεται τα φιλοσοφούν πιο πολύ τα πράματα κάτι μπορεί να κάνουν!
No comments:
Post a Comment