ΖΗΤΩΩΩ!

Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΦΩΝΑΞΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ.

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ "ΠΕΝΤΕ ΤΕΤΑΡΤΑ" ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΛΙΜΑΝΟ.

ΑΝΤΕ ΑΝΤΕ ΝΤΥΣΟΥ ΣΤΟΛΙΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΜΕ!

ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ 12 ευρώ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΝ ΜΕΣΑ.

ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΗΚΑΜΕ; ΩΡΑΙΑ..

AYTA EINAI!

(σ' ένα στενό στο Κολωνάκι!)

ΗΡΘΕ Η ΚΙΚΗ ΚΟΜΟΤΗΝΗ!

(στο τηλέφωνο)
Γ-Έλα ούρια ερχόμαστε σπίτι σου!
Κ-Άμα σας κολλήσω μη φωνάζετε μετά
Γ-(στον Α.) Ρε μ.............α κολλάει η ωτίτιδα και η αμυγδαλύτιδα;
Α- Τι λες μωρέ μ...........α κι εσύ!
Γ-Α τότε ετοίμασου, ερχόμαστε!

(στην εξώπορτα)
ΝΡΙΙΙΙΙΝΝ..
Κ-Ποιος είναι;
Γ+Α- ΕΜΕΙΕΙΣ! ΑΝΟΙΞΕΕΕ!
Κ-Το σύνθημα;
Α-ΜΑΥΡΗ ΚΑΛΙΑΚΟΥΔΑ
Κ-Παναγία μου! Κάτσε να σας ανόιξω μην πει τίποτα άλλο αυτός..φτου φτου

(μέσα στο σπίτι)
Γ-Σου 'φερα επιτέλους τις φωτογραφίες που είχες βγάλει στην Κομοτηνή! Άνοιξε το λαπιτόπι να τις δεις!

Κ- Α τέλεια θα τις βάλω στο blog!


Kι έτσι ήρθαν μετά από κάααατι μηηηνες στα χέρια μου οι φωτογραφίες που ήταν ένα από τα λίγα καλά από εκείνο το καταραμένο Σ/Κ-Οδύσσεια σε Θεσσαλονικη και Κομοτηνή. Ο φάκελος λέγεται "hrthe η kiki" και κάποιες απ' αυτές κατέληξαν εδώ...(ε τι; τις άσχημες θα σου 'δειχνα; Αφού σε προσέχω ρε!)

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ._

"Αμάν αμάν..." ένα τζαμί..

Πάμε πλατεία;

Πλατεία 1

Πλατεία 2.

Όχι δεν είναι διαφήμιση της vodafone! Απλά ξεσηκώσαμε λίγα περιστέρια για τις ανάγκες της φωτογράφησης!

Κυλήσαμε εμείς στον ΤΕΤΖΕΡΗ και βρήκαμε.. τα πιο ωραία σουτζουκάκια..
και ένα από τα πιο ωραία διακοσμημένα φαγάδικα.

στο δρόμο για τον καρβουνιάρη..

"Έλα να βγαλουμε μια φωτογραφια να πετάω τα φύλλα ψηλα!" Τουλάχιστον μισή ώρα καθόμασταν εκεί να πετάω σαν τη loli τα φύλλα στον αέρα για να την πετύχουμε!

Δεν έχει εισιτήρια;

Στο δρόμο για τα ΚΤΕΛ..

τελευταία νύχτα στο Βορρά

(ή αλλιώς για όσους έχουν δει την "Πηγή της ζωής", το Δέντρο της ζωής!)

ΓΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ!

Μιας κι έπεσα στο κρεβάτι του πόνου που λένε ,το ριξα στα περιοδικά. Διάβαζα το ΒΗΜΜΑDONNA (ε ναι καλά τα ΣΙΝΕΜΑ,SOUL κτλ αλλά είμαστε και κοπέλες μην το ξεχνάς!) το οποίο θεωρώ από τα πιο στυλάτα και κουλ γυναικεία περιοδικά κι έπεσα πάνω σε κάτι ατάκες που μ' άρεσαν πολύ. Ε ναι το 'χω αυτό με τις ατάκες. Όταν δω μία και μ' αρέσει τη γράφω σε post it ξέρεις, αυτά τα πολύχρωμα χαρτάκια αλλά τώρα που έίσαι δω θα τα πω σ' εσένα...

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ(συγγραφέας): "Όπως και στην ίδια την καθημερινότητα, δεν τα ξέρουμε όλα εξαρχής, τι έχει η ζωή μπροστά μας. Σε κάθε στροφή μάς περιμένει μια έκπληξη και μια ανατροπή. Αρκεί να προχωρούμε κάπως, να βάδίζουμε δηλαδή. Αν δε φας τη ζωή με το κουτάλι σε τρώει αυτή με τα μαχαιροπίρουνα"



ΠΕΤΡΟΣ ΛΑΓΟΥΤΗΣ(ηθοποιός): "Πας ύστερα στην τηλεόραση και βλέπεις ότι όλοι και όλα πουλιούνται στο ίδιο μαγαζάκι και με πανομοιότυπο τρόπο. Όλοι θα πρέπει να περάσουμε από τις ίδιες εκπομπές, να πούμε τις ίδιες κοινοτυποίες κτλ, ανεξαρτήτως του τι κάνει ο καθένας. Και οι Αμερικάνοι πουλάνε σταρ, αλλά το κάνουν με διαφορετικό τρόπο. Δεν βάζουν στο ίδιο τσουβάλι τον Σταλόνε, τον Τζόνι Ντεπ και τον Ντάνιελ Ντέι Λιουις"


ΚΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ...
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ: "Αισθάνομαι ότι έχω χημεία με τον κόσμο! Δεν μπορείς να είσαι βουλευτής αν δεν έχεις ερωτική σχέση με τους πολίτες. Εμένα στείλτε με οπουδήποτε, δεν κουράζομαι ποτε"

"Stay on the scene like a sex machine..." (Eleos!)

FRIENDS AND THE CITY

Κάτε να χαμηλώσω λίγο τη μουσική γιατί Τom Waits είναι αυτός και δε ξερω, μπορεί να μη σ' αρέσει..Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να γυρνας σπίτι και να νιώθεις ότι δεν ήθελες να τελειώσει αυτή η εξοδος. Να χαίρεσαι που έχεις φίλους με τους οποίους θα πεις τα πάντα κι εκείνοι θα σ' ακούσουν αλλά και που θα κάνετε τον απίστευτο χαβαλέ, θα πετάτε κάτω τα κρασιά και τα μαξιλαρια, ξεκινώντας από κάτι τραπεζάκια στον πεζόδρομο και φτάνοντας σ' εκείνο το τεράστιο τραπέζι με scrumble, σκάκι, εφημερίδες, έναν πελώριο πεντάμορφο καθρέφτη από πίσω και το φωτιστικό από κανονικές δίπλες, εκεί στην Κολωκοτρώνη. Κάτι σαν group therapy. Κι εντάξει ναι ναι μη φωνάζετε.. να χαίρεσαι κι επίσης που ήπιες τζάμπα επειδή ξέρεις τη μπαργούμαν! Να συνεχίσω τώρα; Ωραία. Όχι δεν πήγαμε στην παρέλαση σήμερα αλλά ρεμπελιάσαμε εκεί γύρω όλη μέρα και πίστεψε ήταν καλύτερα απ' το να βλέπω πασαρέλα..ουπς συγνώμη παρέλαση από μίνι φούστες-ζώνες να κουνάνε τα χέρια πάνω κάτω και βαριεστημένα άσπρα πουκάμισα που κοιμούνται όρθια!

Όχι δε θ' αρχίσω τα μελό "ευχαριστώ που είστε φίλοι μου" και τέτοια απλά ήθελα να το πω και σε σας εκεί έξω που αντέχετε ακόμα να έρχεστε μέχρι εδώ στον πολυχώρο γιάφκα μου και να τα λέμε. Οι συγκεκριμένοι μπορεί να μην είναι η κανονική παρέα μου αλλα είναι κολώνιες που κρατάνε χρόνια τώρα και λίγο οικογενειακή κατάσταση! Ξέρεις τώρα, το φανταράκι αδερφάκι ,η καλλιτέχνης κουνιάδα (μη μ' ακούσει η Μέρσα θα με σκοτώσει!), το σεξυ μπόι της φωτογραφίας(προσοχή κορίτσια κυκλοφορεί ελεύθερος και είναι και Ταύρος..) και την ούρια διαννοούμενη (μην τη νευριάσετε όμως γιατί τη βάψατε κακομοίρηδες!) που έκανε κωλοτούμπες όταν είδε το όνομα του blogόσπιτου της στο video wall:-) Δε ξέρω, πάντα μ' άρεσε να κάνω παρέα με μεγαλύτερους,-όπως είστε κι εσείς οι περισσότεροι blogoχωριανοί μου-και τα πηγαινουμε μια χαρά. Είναι κάπως περίεργα με την καλή έννοια γιατί έχουν ζήσει κι έχουν δει πιο πολλά από σένα, αλλά εννοείται ότι όταν φτάσει σε σημείο που η συμβουλή γίνεται κύρηγμα και σ' αντιμετωπίζει ο άλλος ώς τη "μικρή" τότε η συνεπεια δεν είναι παρά μόνο νεύρα! Ε καλά τώρα κι εσύ δε λέω ότι δεν περνάω και δεν επικοινωνούμε με τους συνομήλικους φίλους μου ίσα ίσα, αλλά κατάλαβες νομίζω τι εννοώ. Τέλος πάντων, θα μου πεις τώρα εσύ "και τι το 'κανες ολόκληρο θέμα μια έξοδο;". Γιατί άμα ζεις ωραίες στιγμές πρέπει να διαλαλείς παντού! Γιατί αν το σκεφτείς, οι σχέσεις θα 'ρθουν και μπορεί να φύγουν και κάποιοι, όπως μια φίλη και πρόσφατα ένας άλλος, δεν το καταλαβαίνουν και καταλήγουν να τους παρατάνε όλοι και να στέκονται μόνοι μες στη μέση του δρόμου να ψάχνονται. Ίσως και να 'ναι εντελώς δικός μου τρόπος σκεψης, ότι δηλαδη έχω τους φίλους αρκετά ψηλά (το κινητο μου χτυπάει με το τραγούδι των FRIENDS άλλωστε!)πράγμα που δε σημαίνει ότι δε δίνω σημασία στις σχέσεις εννοείται, απλά είναι πολύ εφιαλτικο σενάριο να μην έχεις ανθρώπους γύρω σου όταν έρχονται τα σύννεφα ή όταν βγαίνει το ουράνιο τόξο..

Γιατί ρε οι καλοί φίλοι πρέπει να γίνονται όχι μόνο post αλλά ολόκληρο blog!

ΟΥΤΕ Ο ΠΙΝΟΚΙΟ ΝΑ ΗΣΟΥΝ!

Εκεί που βολτάραμε στη Φωκίωνος ξαφνικά άρχισε να μυρίζει θάλασσα και τσουπ! πέφτω πάνω σ' αυτό..
το (μόνο που δε σπαρταρούσε σου λέω) αξιοθέατο μιας ψαροταβέρνας!

ΜΙΑ (ΦΩΤΟ)ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ..

Ελάτε ελάτε να σας πω! Έχω συγκινηθεί πάρα πολύ αυτή τη στιγμη που σας μιλάω γιατί αυτό το βιντεάκι είναι η συμμετοχή μου στην έκθεση φωτογραφίας ,που σας είχα πει πριν κάποιο καιρό (ήρθε κανείς ρε η μπα? χαχα..).Αφού η nosy(http://curiosity-killed.blogspot.com) και o φίλος της ο χάκερ prince (http://prince.blogspace.gr) το φτιάξανε στο you tube ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΩ! ΝOSY έχεις βαρεθεί να σου λέω ευχαριστώ αλλά στο ξαναλέω άλλη μία φορα. Αντε αντε δείτε το και περιμένω τα κουτσομπολιά σας ε...
YΓ: Υπήρξε ένα πρόβλημα με τα links,όποτε τα έβαζα εξαφανιζόταν το βίντεο! Γι' αυτό έβαλα ολοκληρες τις διευθύνσεις

ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

1..2..1...2..ΦΦ...ΤΕΣΤ..

Ε ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ..

ΣΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΩ ΚΙ ΕΠΙΣΗΜΑ

ΠΛΕΟΝ ΠΩΣ ΜΙΑ ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΧΤΕΙ ΚΑΠΟΥ

ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ ,ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΗ

ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΟΥΣ ΒLOGGERS ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΥΣ

ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΥΣ ΘΝΗΤΟΥΣ.

ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΤΗΝ ΟΔΟ: www.bitter.gr

ΔΕΙΞΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ

ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.

EYXAΡΙΣΤΩ.

ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΑΣ.

Η ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ

Ένα απ' τα καλά του να σπουδάζεις -λέμε τώρα- στις Σπέτσες είναι αυτό..
Αλλά το χειρότερο είναι αυτο κολλημένο στην πόρτα του τουριστικού γραφείου λίγη ώρα πριν φύγεις..

"ΛΟΓΩ ΔΥΣΜΕΝΩΝ

ΣΥΝΘΗΚΩΝ

ΔΕ ΘΑ

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ

ΚΑΝΕΝΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ

ΠΡΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ"

Το ξέρω ότι θα γελάσεις μ' αυτό που θα σου πω αλλά σου λέω έχει αποδειχθει στατιστικά. Όποτε δεν ξυπνάω με την εκπομπή της Σημίτη θα πάει σκατά η μέρα! Θες πιο αναλυτικά; Κάτσε να στα πω και να επισημάνω ότι από την Τρίτη μέχρι αύριο την έχει αντικαταστήσει η Παπιδάκη λόγω κάποιων υποχρεώσεων..

ΤΡΙΤΗ:

Φεύγω το πρωί για Σπέτσες με σκοπό να πάω στο εργαστήριο και να γυρίσω τ' απόγευμα (μ' ένα παράξενα κακό προαίσθημα). Αντί για 2 το δελφίνι έκανε 3 ώρες γιατί όπως με πληροφόρησαν μόνο των 8 κάνει δύο. Συνέπεια; Χάνω το εργαστήριο, παίρνω απουσία κι όταν πήγα να κάνω ένα άλλο μάθημα μαθαίνω ότι έχει γίνει πιο νωρις. Παίρνω τα παιδιά τηλεφωνο και μέχρι τις 4 έχουν εργαστήριο και θεωρία που εγώ δεν παρακολουθώ. Ωραία, λέω ας φύγω πιο νωρίς. Πάω βγάζω εισιτήριο κι εν τω μεταξύ είχε αρχίσει ξαφνικά και φύσαγε και να εμφανίζονται "προβατάκια" στη θάλασσα. Έρχεται η ώρα της αναχώρησης πουθενά το ιπτάμενο, το οποίο συνήθως έρχεται πιο νωρίς και πάντα φεύγει στην ώρα του και μένω σταδιακά μόνη μου στο λιμάνι να βλέπω τον κόσμο να φεύγει με θαλλάσια ταξι. Απορώ σε κάποια φάση αφού έχουν περάσει 10' και πάω στο τουριστικό γραφείο να ρωτήσω τι γίνεται. "Α βγάλανε απαγορευτικό και δε θα φύγει τίποτα ούτε σήμερα ούτε αύριο" μου λέει η κοπέλα και γουρλώνω τα μάτια έτοιμη λποθυμήσω απ' τα νεύρα. Τυχερή στην ατυχία μου, μου προτείνει να πάω μαζί τους οδικώς Αθήνα με ταξί, (δηλαδή απέναντι στο Πόρτο Χέλι με θαλλάσιο και από κει με κανονικό) και μου πετάει το τούβλο στο κεφάλι: 40 ευρώ ο καθένας.Τι να κάνω κι εγώ, δέχομαι και πάω να βγάλω λεφτά αφου είχα 20 και κάτι ψιλά,οπότε πηγαίνω με την κάρτα μου στην Πειραιώς αφού δεν έχει Αγροτική το νησί και με το που τη βάζω και γράφω το pin ξαφνικά τη ρουφάει μέσα! Πηγαίνω και τους λέω και με μια απάθεια μου απαντάνε "Λυπούμαστε δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιατι δεν ανήκει στην εταιρία μας" και άσε που δε με πιστέυανε ότι ΔΕΝ έκανα λάθος το pin και πως το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να την ακυρώσουν! Τέλος πάντων, συννενοούμαι με τη μαμά μου να μου φέρει τα λεφτά όταν φτάσουμε ,το κινητό κλείνει από μπαταρία και τριγυρίζω τρεις ώρες σαν τη τρελή με το mp3 player στ' αυτιά και παρέα athens voice(απ έξω το μαθα αυτό το τεύχος!) και τέτοια. Μη στα πολυλογώ, φτάσαμε Αθήνα μετά από μία πολύ ωραία διαδρομή τελικά παρ όλο που δεν ξέραμε κανείς κανέναν, γελάσαμε πάρα πολύ με τις ιστορίες του ταξιντζη ο οποίος ήταν μες στην υπερένταση, άυπνος με 5 τουλάχιστον εσπρέσσο κι άσε που μάθαμε όλα τα κουτσομπολιά των Σπετσών!

ΤΕΤΑΡΤΗ

Ξύπνημα με φωνές και νεύρα. Απίστευτη ασυννενοησία με το μπαμπά μου που γκάριζε με την τσίμπλα στο μάτι, νευριάζω κι εγώ και γίνεται χαμός πριν καλά καλά πλύνω τη μούρη μου και πιει καφέ. Τα λεφτά για μια σημαντική δουλειά που θα πήγαινα τ απόγευμα δεν δόθηκαν ύστερα από κάποιες καθυστερήσεις που τις συνηθίζει από εμέλεια και μου σπάει τα νέυρα. Μετά πρέπει να πάω σ' ένα θέατρο για το αφιέρωμα που θα κάνουμε στο περιοδικόαλλά δε μπορεί κανείς να 'ρθει μαζί μου κι αποφασίζω να πάω μονη μου. Τι ήταν να το μάθει η μαμά κι ο αδερφός..χαμός! "Και που θα πας μόνη σου στα Εξάρχεια" "Θα βγω μετά με τους άλλους και θα γυρίσουμε παρέα " να τους λέω τίποτα εκείνοι..Λέμε να τραβήξω εκείνα τα λεφτά από την τράπεζα και να πάω σ' εκείνη τη δουλειά που σου 'πα πριν. Η κάρτα έχει πιο λίγα τελικά και δεν πάω πουθενα. Κατέληξα στο Μπρίκι αλλά αυτό είναι ένα άλλο θεμα..

ΠΕΜΠΤΗ

Το ξυπνητήρι χτύπησε όπως έμαθα αλλά για κάποιο λόγο δεν τ' ακούω ποτέ και ξυπνάω λίγα λεπτά πριν την ώρα των γαλλικών, δεν διάβασα τίποτα κι έξω ρίχνει καρέκλες. Φτάνω κολυμπώντας με 20' καθυστέρηση αφού, ευτυχώς ο Αιμίλιος δεν παρεξηγεί ποτέ και με το που τελειώνουμε πάω στο video club γιατί μου χανε κρατήσει prison brake. Ναι καλά, τα καθυστέρησαν και φεύγω χωρίς τα dvd. Ύστερα, παίρνω την απόφαση να μην πάω φωτογραφία αλλά στο περιβόητο θέατρο. Κάνουμε συνομωσία με την Κίτσα να πούμε στη μαμά ότι θα πάμε μαζί (ευτυχώς που η μαμά μου δε διαβάζει το blog!) και ρίχνω βουτιά για το θέατρο Εξαρχείων. Ζήτημα να είμασταν 20 άτομα μέσα, η παράσταση τέλεια άλλά για τ' αφιέρωμα δεν πήρα και πολύ καλά νέα.

ΟΥΦ...! Τέλος. Αρκετά σ' έπρηξα. Σ' αφήνω, πάω να κοιμηθώ με αγωνία για την τελευταία μέρα αυτης της ήλίθιας βδομάδας..

"ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ..."

Μπουρλοτιέριδες και μπουρλοτιέρισσες..
Ζητώ πραγματικά και ταπεινά συγνώμη αλλά έχω χάσει τα λόγια μου, φωνή δε βγαίνει. Νιώθω σαν εκείνη τη σοπράνο από το "Όνειρο του σκύλου" που της κλέψανε τη φωνή και τη βάλανε σ' ένα μπαλόνι. Μέρες τώρα, από την Παρασκευή δηλαδή που την είδα, προσπαθώ να πω κάτι, να εκφράσω με λέξεις τα συναισθήματα(ναι ναι κλισέ αλλα ταιριάζει εδώ) γι' αυτή την ταινία αλλά μάταια..Μου αρκεί αυτή η σιωπή που υπήρξε μες στην αίθουσα μόλις έπεσαν οι τίτλοι τέλους. Που σχεδόν όλοι έμειναν στις θέσεις να τους χαζεύουν. Το συζητάγαμε και με την ομοιοπαθή Μικέλα αλλά...χίλιες σιωπές..χαζεύαμε τα δέντρα..

Γι' αυτό δανείζομαι τη λαλιά του Ηλία Φραγκούλη όπως ακριβώς τα είπε στο SOUL:

" Χωρίς αστεία το Fountain (Πηγή της ζωής) με ταρακούνησε εσωτερικά. Είναι μια ταινία για την αγάπη, το θάνατο και το πόσο αιώνια ,μπορούν να πορεύονται μαζί αυτά τα δύο. Κι αυτό το κείμενο(σ.σ. για τα παρασκήνια της γκαντεμιάς που έφαγε μέχρι να ολοκληρωθεί) ήταν μια διόλου έντιμη δικαολογία ,μπροστά σε μια ταινία που μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, ώστε να μην της αξίζουν οι λέξεις. Κάποτε θα αναρρωτηθούμε ξανα..."

Impossible Is Nothing - Messi

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟ TIBI-ΧΩΡΙ!

ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΑ ΚΑΦΕ;

-Ωω ΚΑΛΗΜΕΡΑΑ! Έλα κάτσε όπου να 'ναι...καφέ θες? Έχει εκεί στην κουζίνα γαλλικό.. Μη φοβάσαι δε θα πέσει το ταβάνι να μς πλακώσει,απλά φτιάχνουν από πάνω ένα δωμάτιο και μου χουν σπάσει τα νεύρα!

Ρε να σου πω τι σκεφτόμουν πριν που ξύπνησα κι είδα τη λίστα με τις ταινίες; Ό,τι παθαίνω κάθε φορά που πρέπει να βάλω ένα συγκεκριμένο αριθμό ταινιών κτλ: πάντα ξενερώνω που δεν έβαλα και κάποιες άλλες, όπως ας πούμε εδώ δε μπήκε το o OLDBOY, τo SNATCH, τα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑΣ, το ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ, κάτι από ΑΛΜΟΔΟΒΑΡ..αλλά τι να κάνεις..δεν είμαι ζαβολιάρα σαν τον 8an, έβαλα μόνο ένα bonus hidden track! χαχα:)

-Πόσο τέλεια να σου κάνουν εκπλήξεις όπως ένα μπουκέτο μεγάαλες κίτρινες μαργαριτες (κάπως αλλιώς λέγονται βασικάαλλά μοιάζουν με μαραρίτες τέλος πάντων!)...

- Ξενέρωσα πάρα πολύ με την παράσταση του Εξώστη στο Αμόρε "Αγριοι. Ο άντρας με τα θλιμμένα μάτια". Πρώτον για τους ηθοποιούς (Αργύρης Ξάφης, Θάνος Σαμαράς, Σωτήρης Πατσίκας, Εύη Σαουλίδου, Βασίλης Καράμπουλας) δεύτερον για το χώρο που δεν φημίζεται για κακές παραστάσεις και τρίτον για τον σκηνοθέτη (Έκτορας Λυγίζος).Θα μπορούσαν να κάνουν πολύ πιο ωραία πράγματα κι απλά δε βρήκα-όπως κι αρκετοί άλλοι θεατές- κάποιο νόημα στην όλη υπόθεση..

-Ναι πήγα τελικά συναυλία PINK MARTINI ..Πότε πήγαμε, πότε φύγαμε δεν το καταλάβαμε! Αυτοί ήταν πολύ καλοι ρε παιδί μου, μιλήσανε κι ελληνικά και χαρήκαμε-κλασσικά- αλλά δεν πλήρωσα 45 ευρώ για να πάω να τους δω να παίζουν μια ώρα και άλλη μισή επειδή τους φωνάζαμε. ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ! Ε Λ Ε Ο Σ. Ασε που ήταν σαν να πήγαμε μπουζούκια. Ο χώρος είναι εκεί που τραγουδάει ο Τερζής κι η Παπαρίζου, εμείς όρθιοι, τα γκαρσόνια γύρω γύρω και τα τραπέζια γεμάτα ξηροκάρπια και μπουκάλια ουίσκυ! Πραγματικά πίστευες ότι σε λίγο θα βγαινε το μπαλέτο και τα κλαρίνα. Μόνο εδώ γίνονται αυτά!

-Τελείωσε η έκθεση φωτογραφίας μας και φύγανε κάτι δάκρυα αυθόρμυτα εντελώς.. Σχεδόν δύο βδομάδες συνέχεια εκεί, συνηθίσαμε! Βασικά δεν περίμενα να πάει τόσο καλά αλλά θα σου μιλήσω και για μένα προσωπικά. Δε μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα για πολλές αντιδράσεις του κόσμου για τη δική μου συμμετοχή, μια οπτικοακουστική εγκατάσταση μέσα σε σκηνή! Εκτός απ' αυτά που γράφανε στο βιβλίο εντυπώσεων, κυρίως τα προφορικά ήταν τα πιο ωραία.

Να βλέπεις τον άλλον βουρκωμένο να σου σφίγγει το χέρι και να σου λέει πόσο τον άγγιξε το έργο σου..

να σε παροτρύνουν να μη σταματήσεις ποτέ αυτό που κάνεις..

πως αποτελείς έμπνευση..

κάποιοι άλλοι να το παρακολουθύν περισσότερο από μία φορά..

να μπαίνουν μέσα από ζευγάρια μέχρι ολόκληρες παρέες..

να σου διηγούνται ιστορίες από τη ζωή τους σαν είσαι δικός τους άνθρωπος..

να σου λένε ότι έχουν ζήσει μια παρόμοια ιστορία..

το γέλιο που ρίχναμε με μερικούς που καθόντουσαν στο πουφ και δε μπορούσαν να σηκωθούν...

ή άλλοι που δεν ήξεραν αν πρέπει να μπουν και κοιτάζανε περίεργα το όλο θέαμα..

Αλλά το κορυφαίο ήταν μια κυρία, η οποία είχε έρθει 4 φορές, μου ζήτησε να της το γραψω οπωσδήποτε σε cd και για ευχαριστώ μου έδωσε ένα βραχιόλι που έφτιαξε η ίδια!

Δηλαδή...στο λέω και..ανατριχιάζω! Κι όλα αυτά με την πρώτη σου φορά σε έκθεση! Ξέρεις, νιώθεις ότι όλη αυτή η κούραση και το άγχος που τράβηξες άξιζαν τόοοσο μα τόοοσο πολύ..

Θέλω πάρα πολύ να πω ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣΑ (ΞΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ)

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ..NOSYPARKER EYXAΡΙΣΤΩΩ!

Άντε και του χρόνου! (τέτοιος λόγος..ούτε Όσκαρ να 'παιρνα!)

ΠΑΙΖΟΥΜΕ;

Ο yellow kid και ο dilated μου χτύπησαν την πόρτα του πολυχώρου-γιάφκας μου και ανακοίνωσαν το καινούργιο blogoπαιχνίδι. "Γράψε μια λίστα με τις 10 αγαπημένες σου ταινίες" και ο πρωτος με ρώτησε επίσης "Αμα θέλεις και 10 που θα 'θελες να υπάρχουν(μαζί με τους σκηνοθέτες)". Η δευτερη θέλει λίγη σκέψη ακόμα οπότε προσεχώς (μη φωνάζεις δεν αργεί!)..

Ιδού η πρώτη λίστα.

Τα ρα τα τα ταν...

1.

2.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ

(απλά δεν μπόρεσα να βρω το πόστερ πουθενα στο ιντερνετ!)

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

*bonus hidden track.

Και ρωτάω "cap pas tu cap?" δίνοντας το κουτάκι με το καρουζέλ στους εξής μπλογκοχωριανούς:

zarathustra,, ladychill, enteka, nosyparker, 8an, candyblue,o kairos ,urfuslaag

Η ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ ΣΤΟΠ. ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΟΠ. ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ! ΣΤΟΠ. ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΟΠ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΟΠ.

ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...

Νιώθω λίγο περίεργα όταν βλέπω αφίσες σαν κι αυτή με τέτοιες απορίες..

ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ με τα παραμυθενια playboliλοσχέδια του b.! Μπορούν με τη μία να μου φτιάξουν τη διάθεση και να γελάω σαν τη χαζή μόνη μου μες στο δρόμο...:-)))

Στεναχωριέμαι όταν μετακομίζουν άρων άρων οι πλανόδιοι λόγω της αστυνομίας. Κι εδώ βλέπεις κάποιους από τους 20 που ανηφόριζαν τρέχοντας την Ερμού εκείνη την ώρα!

Προβληματίστηκα λίγο με το τι θέλει να πει ο street- ποιητής μ' αυτό το ωραίο..

ΥΓ: yellow kid επιστρέφω αύριο με απάντηση στο παιχνίδι..
ΥΓ2: Όπως επίσης, με ανταπόκριση από τη συναυλία PINK MARTINI και αποκαλυπτήρια από την έκθεση..

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ 2

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!

ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΣΑΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΚΑΝΤΕΜΗΣ, ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΔΑΡΟΣ, ΧΡΟΥΣΟΥΖΗΣ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΜΟΥΤΖΩΝΕΙ

ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΒΟΥΝΤΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ

ΕΠΑΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟ bitter. ΤΟΣΗ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑΝΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ! SHOW MERCY!

ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ

Ο Γ. και η κοπέλα του η Α. ήταν στην πορεία. Κάποια στιγμή είπαν να ξεκουραστούν και κάθισαν σε κάτι πεζούλια λίγο πιο πέρα από τη διαδήλωση. Μετά από λίγο άρχισε ένα τρελό ποδοβολητό, αναρχικοί μπερδεύτηκαν με τους φοιτητές και οι ΜΑΤατζήδες άρχισαν να επιτίθονται σ' όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Τα δύο παιδιά λοιπόν, σηκώθηκαν άρων άρων και τρέχανε με τους άλλους να γλιτώσουν το ξύλο των κάφρων. Εν τω μεταξύ δίπλα απ τους διαδηλωτές περνούσε κι ένας 17χρονος με το ποδήλατο του ο οποίος δεν έχει σχέση με τους διαδηλωτες. Κράτα το αυτό θα στο ξαναπω και στη συνέχεια. Να μη στα πολυλογώ, καταλήγουν για κακή τους τύχη όλοι μαζί ξαφνικά σ' ένα αδιέξοδο. Ε εκεί ήταν το καλύτερο των βαρβάρων. Επί μια ώρα με το ρολόι, τους είχαν στριμωγμένους και τους πλακώναν. Το μισό πρόσωπο του Γ. έγινε μπλε από τα χτυπήματα και η Α. δε μπορούσε να σηκωθεί. Τους παίρνουν που λες μετά με χειροπέδες και τους πηγαίνουν στη ΓΑΔΑ όπου τους κρατήσαν 7 ώρες. Ανάμεσα τους ήταν και κορίτσια που κλαίγανε γιατί έτυχε να περάσουν από την πορεία και καταλήξανε να είναι καταζητούμενοι. Η Α. ήταν λίγο τυχερή μες στην ατυχία της, αφού ήρθαν οι γονείς της με κανάλια από κάτω κι απαιτούσαν να την αφήσουν ελεύθερη λέγοντας πως έχει πρόβλημα υγείας. Εκείνη αρνήθηκε αν δεν φύγουν όλοι μαζί. Τέλος πάντων πήρε όσους μπορύσε και ποιον είδε προχωρώντας στην έξοδο; Το 17χρονο με χειροπέδες τον οποίο οδηγούσαν στον ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ γιατί βρήκαν κάτι πέτρες στην τσάντα του! Που είναι τώρα ένας Θεός ξέρει..

Σημερα βλέπω πως η ίδια ιστορία επαναλαμβανεται. Τα δελτία ειδήσεων έχουν τίτλο: ΑΠΟ ΤΟΥΣ 61 ΣΥΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΟΙ 59 ΕΙΝΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ.

Συγνώμη θέλουν τώρα να χάψουμε ότι δεν ξέρουν ποιοι είναι οι γνωστοί άγνωστοι κουκουλοφόροι; Τι νομίζουν ότι έχουμε κάρβουνο και άχυρα στο κεφάλι μας όπως αυτοί; Ή ότι δεν έχουμε καταλάβει πως κάνουν τα πάντα για να εξαφανιστεί η ιδέα του ασύλου και να μπαινοβγαίνουν όποτε γουστάρουν; Κι έχεις και το ζώον τον Πολύδωρα απ' την άλλη να χασκογελάει και να τα θεωρεί όλα φυσιολογικά.

ΕΕ ΒΥΡΩΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΟΥ;

Α ΚΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΙΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΝΑΝ ΣΟΥ, ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΡΑΝΕ Ο,ΤΙ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΜΗ ΤΟ ΔΙΝΕΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΚΑΟΥΜΕ ΟΜΑΔΙΚΩΣ..

ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ...

Σήμερα που λες ξύπνησα μ' έναν προβληματισμό. Το σκέφτομαι καιρό τώρα δηλαδή αλλά δε στο χω πει. Γιατί να μην υπάρχει μια Μαλβίνα στη δικιά μας εποχή; Γιατί να μην έχει η σάτυρα λίγο άρωμα γυναίκας; Όχι δεν είναι θέμα φεμινισμού, αμέσως εσύ να κράξεις! Απλά δεν είναι δυνατόν να μην έχουμε μια γυναίκα Λαζόπουλο μ' έξυπνο και καυστικό χιούμορ και να κατοικούν στο τηλεορασοχώρι μόνο χαζοχαρούμενες ή που το παίζουν χαζές, αυστηρές και σοβαρές παουσιάστριες ειδήσεων και κάποιες που είδαν φως και μπήκαν να δουν τι γίνεται! Μα είναι δυνατόν; Δε μπορώ να δεχθώ ότι όλους τους είχαν οι προηγούμενοι από μας(βλέπε Χατζιδάκι, Μελίνα κτλ κτλ) κι εμείς να χουμε απλά εξαιρέσεις του κανόνα..

Κατα τ' άλλα..πήγαινε λίγο μακριά γιατί θα φωνάξω..

ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΚΑΦΡΟΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ "ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΤΕ ΑΛΒΑΝΕ" ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΤΗΡΗ ΝΙΝΗ. Ε Λ Ε Ο Σ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.

Συνεχίζω..Πήγα στην οικογενειακή γιορτή του θεάτρου Θησείον. Δεν τρελάθηκα για τον εξής λόγο: Ένιωσα ότι είδα σινεμά με λίγη δόση θεάτρου. Γιατί όταν οι μισές και οι καλύτερες σκηνές εκτυλίσσονται εκτός σκηνής και τα βλέπεις σε video wall πως να σ' αγγίξουν; Το περίμενα πολύ καλύτερο. Όχι την ταινία δεν την είδα επίτηδες για να μην πέσω στο τριπάκι της σύγκρισης που δε μ' αρέσει καθόλου. Παρ' όλα αυτά όμως οι Γιάννης Στάνκογλου, ο οποίος έκανε πολλες από μας ν' αναστενάξουμε ,Θέμις Μπαζάκα, που είχε χίλιες σιωπές ν' ακούς και Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ήταν μια χαρά.

Και σινεμά έχω! Χάθηκα στο λαβύρινθο του Πάνα σε ώρες κοινής ησυχίας. Ευρώπη δηλαδή. Ισπανία κι Ελλάδα. Η μεν αρκετά περίεργη και παραμυθενια μ' ένα δικό της τρόπο. Μην περιμένεις δηλαδή παραδoσιακό "μια φορα κι έναν καιρό" αλλά μπορεί και να σ' αρέσει. Ε είναι και ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο στη μέση. Και η δε με πολύ ωραίες ερμηνείες των ενοίκων ανάμεσα στον ενοχλητικό συναγερμό που βαράει συνέχεια να ταρακουνάει επικινδυνα το νευρικό σύστημα αλλά και τις σχέσεις τους.. Έχει και μια φοβερή μικρού μήκους πακέτο αλλά δε θυμάμαι τ' όνομα γαμώ το.

Επειδή ρωτάνε κι άλλοι εκτός από σένα, Η ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ ΒΙΤΤΕR ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ. ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΠΑΝΤΩΣ, ΝΑ ΝΤΥΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΟΛΙΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΑΛΙ..χαχα

ΥΓ: Μόλις συνειδοτοποίησα ότι το ΜΠΟΥΡΛΟΟΤΟ ΧΡΟΝΙΣΕ! ΑΝΤΕ ΡΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΧΡΟΝΙΑ ΤΡΟΜΕΡΑ ΚΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ!

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ!
Η ΚΑΤΟΧΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΥ-χιχι-
BLOG, LO-LI,
ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ
ΣΕ ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΜΕ ΒΙΝΤΕΟΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.
ΕΛΑΑΤΕΕΕΕ!

info:Χώρος->Εκθεσιακό κέντρο Περιστερίου.
Οδός-> Δωδεκανήσου και Αγίου Βασιλείου.
Καθημερινές-> 19:00-23:00, Σ/Κ-> 11:00-23:00
(όνομα της-λέμε τώρα-καλλιτέχνιδος-> Κική Παπαδοπούλου!)
Μέχρι 15 Μαρτίου.