Wednesday, December 20, 2006

ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ


Καλημέρααα. Ε να σε πήρα να σου πω κάτι πράγματα που με φρικάρανε γιατί ειδικά αυτό το θέμα είναι το ευαίσθητο σημείο μου. Άκουσα στο ραδιόφωνο σήμερα κάτι μακάβριες στατιστικές της action aid όπως ότι:
-
Καθημερινά 30,000 παιδιά πέφτουν θύματα της φτώχειας, της πείνας και ασθενειών, οι οποίες μπορούν να προβλεφθούν. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τρία δευτερόλεπτα ένα παιδί χάνει τη μάχη µε τη ζωή.

- Κάθε χρόνο περίπου 2 εκατομμύρια κορίτσια ηλικίας 5-15 διακινούνται χωρίς την θέλησή τους για να πουληθούν, ή εξαναγκάζονται να εκδίδονται

- 115 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο δεν πηγαίνουν σχολείο – το 60% είναι κορίτσια

- Ένοπλες συρράξεις. Σε ορισμένες χώρες (π.χ. Λιβερία, Σιέρα Λεόνε) παιδιά κάτω των 15 ετών στρατολογούνται με τη βία και αναγκάζονται να πολεμήσουν. Εκτιμάται ότι σήμερα περίπου 300.000 παιδιά κάτω των 18 ετών αναγκάζονται να υπηρετούν σε στρατιωτικές ή αντάρτικες ομάδες σε διάφορες χώρες του Κόσμου.

(Περισσότερα στο www.action aid.gr.) Και θυμήθηκα κάτι άρθρα που διάβαζα πριν μέρες στην εφημερίδα ένα όχι και τόσο ευχάριστο θέμα όσον αφορά τα παιδιά, τα οποία δεν είχα σκοπό να τα αναφέρω αλλά κάπου πρέπει να τα πω! Αφορμή ήταν κάτι τηλεμαραθώνιοι που μόνο τότε αρκετοί θυμούνται κάποιους συνανθρώπους που είναι σε λίγο πιο..δύσκολη θέση από εμάς.
Έλεγε συγκεκριμένα το εξώφυλλο: 29.000 ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Κι αυτά κάτω των 5 ετών. Και ετησίως περισσότερα από 10.000.000. Τα μισά από την πείνα στην πλειονότητα τους όπως ήταν αναμενόμενο στη Δυτική και κεντρική Αφρική. Αν όμως είχαν τηρήσει κάποιες δεσμεύσεις όπως αναφέρει το άρθρο, για την εξάλειψη της ακραίας πείνας τουλάχιστον, υπολογίζεται ότι θα μπορούσαν να προληφθούν 30 εκατομμύρια θάνατοι παιδιών. Επίσης:
- 1.200.000 παιδιά ετησίως πέφτουν θύματα παράνομης διακίνησης και εμπορίας(τράφικινγ)

- Μέχρι 1,8 εκατομμύρια παιδιά κυρίως κορίτσια, πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

- Όσο για τους πολέμους: περισσότερα από 250.000 υπολογίζονται τα παιδιά που χρησιμοποιούνται από ένοπλες δυνάμεις. Μέσα στη δεκαετία του 1990, περίπου 2.000.000 σκοτώθηκαν σε ένοπλες συρράξεις, τριπλάσια σε αριθμό έμειναν ανάπηρα, 1.000.000 ορφανά και 20.000.000 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους για να σωθούν.


«Οι ασθένειες που έχουν προέλευση το νερό σκοτώνουν ένα παιδί κάθε 15 δευτερόλεπτα και βρίσκονται πίσω από μεγάλο μέρος των ασθενειών και του υποσιτισμού σε όλο τον κόσμο,» δήλωσε στη Νέα Υόρκη η Εκτελεστική Διευθύντρια της UNICEF, Αν Βένεμαν.

Τώρα, στην εγχώρια πραγματικότητα δε μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένα νομοθετικά κατοχυρωμένο εθνικού προνοιακού συστήματος για την προστασία του παιδιού, τη χρήση σωματικής βίας και την ύπαρξη ενδοοικογενειακής βίας, την υστέρηση στην ένταξη στο σχολείο των παιδιών των κοινοτήτων Ρομά αλλά και των αλλοδαπών μαθητών. Όπως επίσης ούτε λόγος για στέγες προστατευτικής φιλοξενίας για παιδιά και εφήβους κ.α..

Δε θέλω να σε κουράσω άλλο και μπορεί ν’ ακουστώ σαν διαφήμιση της unisef και τέτοια αλλά είναι πολύ πιο απλό απ’ ότι φανταζόμαστε να βοηθήσουμε την κατάσταση. ΞΕΚΟΥΝΗΘΗΤΕ! ΚΑΙ ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΣΑΝ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ Η ΣΥΜΦΟΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ...
Έχε γειααα

2 comments:

Zarathustra said...

Μπορείς και εσύ και όλοι μας να συνεισφέρουμε..είτε με εθελοντική εργασία...είτε με την αναδοχή ενός μικρού παιδιού απο τριτοκοσμική χώρα...πενιχρή συνεισφορά αλλά πως να το κάνουμε ο οβολός μας δεν μπορεί να είναι το ίδιο ισχυρός όσο της Τζολί (μην χέσω)...Απο την άλλη η εμπειρία μου σε χώρους και ιδρύματα μη κοινωφελή..όπως η Διεθνή Αμνηστία..μου έδειξε την άγνοια&την αδιαφορία του κόσμου..πιο συγκεκριμένα των περαστικών που έπρεπε να ενημερώσουμε..σε εξωτερικούς χώρους...και δυστυχώς που θα το πω...αλλά η διαισθησή μου που σπάνια με απατά..μου έδειξε οτι και τα οργανωμένα μέλη που επιβιώνουν μέσα απο το "έργο" τους και "συνδράμουν" στην προσπάθεια καταπολέμησης των φαινομένων που ανέφερες..όπως επίσης και στην καταπολέμηση παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων...μάλλον το πράττουν με έναν πλεόν μηχανικό και υποκριτικό τρόπο...στην εκπαίδευση που έτυχα μου φαίνονταν σαν παπαγάλοι που πιπίλιζαν την ίδια καραμέλα χώρις να είναι και πολύ πειστική για τον ρόλο τους...γίνεται έργο αλλά και παραγωγή ...θέλω να πω οτι δεν μου γέμισαν το μάτι και οτι παντού υπάρχει ένας πυρήνας που κινεί τα νήματα, λαμβάνει τις αποφάσεις, και ίσως να κονομάει κιόλας απο την τραγική αυτή κατάσταση...θέλησα να δουλέψω σε διάφορες ΜΚΟ..αλλά όλες οι πόρτες κλειστές..είναι φαίνεται για τους προνομιούχους...εθελοντισμός enough έχω κάνει πολυ στην ζωή μου..η ΔΑ προσέφερε ένα συμβολικό ποσό για να στέκεσαι 5ώρες όρθιος, να ζητιανεύεις απο αγνώστους λίγη ευαισθησία και έπειτα να τους ζητάς να υπογράψουν μια συνδρομή με πάγια εντολή να εισπράξει τα χρήματα η οργάνωση..μα κύριοι μου έτσι δεν γίνεται δουλειά..100 άτομα πέρασαν 5κοντοστάθηκαν,ένα κοριτσάκι νεόπλουτο απο ΒΠ.υπέγραψε..να'ναι καλά αλλά ζήτημα εαν έπιασε τα μισά απο αυτά που της ειπα..τεσπα είπε σήμερα θα κάνω μια πράξη καλής θελήσεως..κάτι είναι και αυτό..λοιπόν στο θέμα μας..δυο όψεις του ίδιου νομίσματος...είναι αναξιόπιστοι...κυνική η στάση μου..αλλά έχουν δεί πολλά τα μάτια μου...έρευνες γίνονται πολλέςκαι τηλεμαραθώνιοι..ελπίζω να φτάνουν όλοι πόροι άθικτοι στους πληγέντες..καταλαβαίνω εν ολίγοις την αγωνία σου αλλά έχουμε καταντήσει να μας χαρακτηρίζουν ρομαντικούς ιδεαλιστές και επαναστάτες χωρίς ουσία...όραμα..κάποια στιγμή ίσως το πιστέψουμε και τότε..

lo-li said...

Ει! Πριν κάποιες μέρες έγινα εθελόντρια στον Ερυθρό Σταυρό αλλά μετά απ' αυτά που μου πες ίσως και να το ξανασκεφτώ..