Και ο φωτογραφικός περίπατος συνεχίζεται..Ο hi5 friend, Ricardo μου 'στειλε ένα άλμπουμ του και είπα να σου δείξω μερικές φωτογραφίες κι εσένα.. Ορίστε..
Ο φωτογράφος αυτοπροσώπως.
Ο φωτογράφος αυτοπροσώπως.
Η φίλη του..
Οι πιρουέτες..
Η ματιά...
Το άγγιγμα..
Και οι μάσκες πέφτουν..
4 comments:
μα καλά πλάκα μας κάνεις?έχεις μεξικάνο φίλο και μας τον κρύβεις μουσίτσα?γρήγορα να γίνουν οι κατάλληλες συστάσεις...να εξασκήσουμε την γλώσσα (όχι του σώματος χιχιχι)...μην ξεχάσουμε τελείως και αυτά που μαθαίναμε...τόσα χρόνια..σμακ
Ακου κει γλωσσα του σωματος..τς τς σα δε ντρεπεσαι μεγάλη γυναικα..χαχαχα ετοιμασου για εκδρομή στη Γουαλαδεχάρα!
όλες οι φωτογραφείς μοιάζουν σαν απεικονίσεις πάνω στα σταθερά νερά μιας λίμνης, που ονειρεύεται ασάλευτη
και τότε...τότε κάποιος, από το πουθενά και από το τώρα μαζί, πετάει ένα μικρό βοτσαλάκι και ανατριχιάζει την επιφάνεια του νερού με μικρούς ομόκεντρους κύκλους.
Και οι απεικονίσεις κουνιούνται και μοιάζουν σαν τσαλακωμένο χαρτί
Καλημέρα και σε σένα μικράκι
προς candyblue: τι ωραια ν' ανοιγεις τα comments και να βλέπεις τόσο ωραία λόγια! Δεν το 'χα δει ποτέ έτσι..ευχαριστώ!
ΥΓ.Μακάρι να χα βγάλει έστω και κάποιες απ' αυτες τις φωτογραφίες
Post a Comment